In A Farewell to Arms noemde Ernest Hemingway onze wereld een plek waarin mensen worden gebroken en daar sterker van worden, zij die niet gebroken worden sterven. Wat Ernest Hemingway vergat te vertellen was dat deze wereld bestaat uit afzonderlijke individuen die verantwoordelijk zijn voor hun daden. Mensen breken andere mensen en zijn daar verantwoordelijk voor. Owen Meany probeert deze mensen eraan te herinneren dat ze een hoop leed kunnen voorkomen door hun verantwoordelijkheid te nemen. Altijd eerlijk blijven, jezelf niet mee laten slepen, andere mensen proberen te begrijpen en vooral andere mensen niet opofferen om zelf verder te komen.
Niet dat Owen Meany nu de perfecte schoonzonen en dochter zijn, die spelen ten slotte geen garagepunk. Niet dat ze zoveel levenservaring hebben dat ze de wijsheid in pacht beweren te hebben, ze zijn ten slotte alle vier bij elkaar opgeteld nog geen 80 en pas anderhalf jaar bij elkaar. Dat neemt niet weg dat ze wel degelijk een boodschap hebben en deze met kracht over willen brengen. Iets wat ze al regelmatig hebben gedaan met bands als Orange Sunshine, Wilson Gil en Duitse Herder. Denk aan een mix van Black Flag met de Stooges of wellicht Danzig met de MC5 en je krijgt een idee van wat Owen Meany is. Er is echter maar één manier om de muziek echt te begrijpen en dat is ze live te zien.
Voor boekingen: [email protected]
