Get free MySpace Layouts at MySpaceLayoutSupport.com
MySpace Layouts | MySpace Backgrounds | MySpace Codes
Cute MySpace Layouts
Myspace Image Rollover Osnovni podaci
Republika Srpska je proglaÅ¡ena 09. januara 1992. godine, a kao državni entitet verifikovana je Dejtonskim mirovnim sporazumom i potpisivanjem mira u Parizu 14. decembra 1995., kojim je zavrÅ¡en troipogodiÅ¡nji rat (1992-1995.) u Bosni i Hercegovini.Republika Srpska je danas parlamentarna republika sa ograniÄenim medjunarodnim subjektivitetom. Stoga ona neke svoje interese ostvaruje posredstvom zajedniÄkih organa vlasti na nivou Bosne i Harcegovine kao medjunarodno priznate države.
Glavni grad je Banja Luka, koja sa više od 200.000 stanovnika predstavlja administrativni, privredni i kulturni centar Republike Srpske.
Geografski položaj
Teritorija Republike Srpske nalazi se izmedju 42° 33' i 45° 16 ' sjeverne geografske Å¡irine, te 16° 11' i 19° 37' istoÄne geografske dužine. Zauzima manji dio jedinstvenog srpskog etniÄkog prostora zapadno od Drine, odnosno zahvata sjeverni i istoÄni dio geoprostora Bosne i Harcegovine. Veliki dio sprskog geoprostora je prema Dejtonskom sporazumu ostao izvan Republike Srpske - dio Krajine, Ozrena, Posavine i Hercegovine, dijelovi Podrinja, sarajevske kotline, te dio Jadranskog primorja.
Republika Srpska ima povrÅ¡inu od 25053 km2 ili 49% teritorije Bosne i Harcegovine na kojoj živi 1.391.503 stanovnika, Å¡to je svrstava medju najmanje evropske zemlje.Republika Srpska spada u grupu kontitentalnih zemalja - nema znaÄi izlaza na more, Å¡to je karaktiristika zemalja sa nepovoljnim geografskim položajem. MeÄ‘utim, za opstanak i razvoj neke zemlje nije odluÄujuće to da li ima ili nema izlaz na more (npr. ÄŒeÅ¡ka, Å vajcarska, Austrija i dr).Republika Srpska je smjeÅ¡tena na kontaktu dviju velikih prirodno-geografskih i druÅ¡tveno-ekonomskih regionalnih cjelina-panonske i mediteranske. U saobraćajno-geografskom smislu ovakav njen položaj ima poseban znaÄaj, jer je prosjecaju vitalne komunikacione veze. To se prvenstveno odnosi na meridijanski pravac koji meÄ‘usobno povezanim rijeÄnim dolinama Bosne i Neretve, presjecajući dinarski planinski kompleks povezuje srednjoevropsku i mediteransku makroregiju.
NiÅ¡ta manjeg znaÄaja nije niti uporedni pravac koji povezuje Republiku Srpsku sa centralnobalkanskim i zapadnoevropskim prostorom. U tom pogledu je neophodno istaći važnost izlaza Republike Srpske na rijeku Savu kojom se veže na evropsku rijeÄnu saobraćajnicu Rajna-Majna-Dunav. Dakle, prostor Republike Srpske predstavlja sponu Panonskog i Jadranskog basena, s jedne strane i Zapadne Evrope i centralnog Balkana, s druge strane. Tako determinisan njen položaj u geopolitiÄkom smislu ima dvojak karakter - u mirnodopskim prilikama on je pozitivan, dok je u ratnim uslovima, naroÄito ako se ima u vidu izduženost i izlomljenost granica on postaje izuzetno nepovoljan.
Državne granice
Granice Republike Srpske su odreÄ‘ene meÄ‘unarodno priznatom granicom prema SR Jugoslaviji i Republici Hrvatskoj i meÄ‘uentitetskom granicom prema Federaciji Bosne i Harcegovine. I jedna i druga je uspostavljena bez poÅ¡tovanja osnovnih principa razgraniÄenja meÄ‘u narodima (etniÄki, istorijski, prirodno-geografski, funkcionalno-ekonomski, vojnostrateÅ¡ki i dr).U odnosu na povrÅ¡inu svoje teritorije Republika Srpska ima nesrazmjerno duge i nepravilne granice. One su jako izdužene i izlomljene, praveći na pojedinim mjestima uske pojaseve (tzv. "džepove") kojima se vežu srpski prostori. Takav najuži i najosetljiviji pojas je onaj oko grada BrÄko Äija je Å¡irina svega 5 km. Ukupna dužina granice Republike Srpske iznosi oko 2170 km, od Äega na meÄ‘uentitetsku granicu otpada 1080 km. Ako bi teritorija Republike Srpske sa povrÅ¡inom koju ima bila u obliku kruga, ukupna dužina njenih granica bi onda iznosila svega 561 km. To znaÄi da je koeficijent razuÄ‘enosti granice 3,6, Å¡to je rijetkost u svijetu, i jedino bi se mogla porediti sa ÄŒileom. Republika Srpska ima atipiÄan oblik državne teritorije Äiji je sjeverni dio izdužen u pravcu zapad-istok, a istoÄni u pravcu sjever-jug. Ovakav neobiÄan oblik predstavlja otežavajuću okolnost unutraÅ¡nje komunikacije i ekonomske integracije meÄ‘usobno udaljenih zapadnih i južnih dijelova Republike, pa se time postavlja problem i njene cjelovitosti.
Prirodne odlike
Prirodne odlike Republike Srpske su veoma složene, Å¡to je rezultat njene pripadnosti razliÄitim prirodnogeografskim cjelinama i njihovoj geomorfoloÅ¡koj evoluciji.
U geomorfoloÅ¡kom izgledu na prostoru Republike Srpske se smjenjuju razliÄiti oblici. U sjevernom peripanonskom dijelu brežuljkasti tereni izgraÄ‘eni od kenozojskih naslaga postepeno se spuÅ¡taju u ravniÄarske prostore sa aluvijalnim zaravnima i rijeÄnim terasama koji ujedno Äini i najplodniji dio Republike Srpske. Na tom prostoru izdižu se samo nekoliko usavljenih planina - Kozara, Prosara, Motajica, VuÄijak i Trebovac, te krajnji sjevero-istoÄni ogranci Majevice.
Prema jugu ravniÄarski prostor preko brežuljkastog terena prelazi u planinsko podruÄje koje zauzima i najveći dio povrÅ¡ine Republike Srpske.
Klimatske karakteristike
RazliÄiti klimatski uticaji koji se osjećaju na prostoru Republike Srpske su rezultat prirodnih elementa i zakonitosti opÅ¡te cirkulacije vazduÅ¡nih masa na Å¡irem prostoru. Sjeverni peripanonski dio pripada umjereno kontinentalnom klimatskom pojasu u kome se osjeća i panonski (stepski) klimatski uticaj sa sjevera. Ljeta su topla, a zime većinom umjereno hladne, sa prosjeÄnom godiÅ¡njom temperaturom iznad 10°C. Padavine su uglavnom ravnomjerno rasporeÄ‘ene, a najveće koliÄine se izluÄuju kada su i najpotrebnije poljoprivrednim kulturama (maj-jun). KoliÄina padavina po pravilu opada idući od zapada (1500 mm) prema istoku (700 mm) zbog uticaja zapadnih vazduÅ¡nih strujanja.
Planinska i planinsko-kotlinska (predplaninska) varijanta klimatskog uticaja osjeća se na najvećem dijelu Republike Srpske. Prostrani planinski masivi imaju planinsku klimu Äije su odlike svježa i kratka ljeta, a duge hladne i snežne zime. Sniježne padavine su obilne i dugo se zadržavaju, a visina padavina je iznad 1200 mm. Za razliku od planinske klime ovih prostora, brežuljkasta podruÄja, te kotline i doline imaju neÅ¡to blažu klimu ? planinsko-kotlinsku. Glavne njene odlike su umjereno topla ljeta i dosta hladne zime, sa prosjeÄnom godiÅ¡njom temperaturom ispod 10°C, i visinom padavina od 700-1000 mm.Južni dio Republike Srpske, odnosno prostor Hercegovine (Humine) ima izmijenjenu varijantu jadranske klime, dok se prostor Rudina odlikuje prelaznom varijantom izmeÄ‘u klime Humina i planinske klime. Klima Humina se odlukuje oslabljenim uticajem sa mora, pa su ljeta vrlo topla a zime dosta blage. ProsjeÄna godiÅ¡nja temperatura se kreće od 11° do 14°C. Raspored padavina je nepovoljan, poÅ¡to kiÅ¡e najviÅ¡e padaju u jesen i u zimu a najmanje u ljeto, kada se javljaju i kraći suÅ¡ni periodi. KiÅ¡ne padavine dominiraju nad snježnim. Za razliku od ovakvih klimatskih odlika hercegovaÄkih humina, klimu Rudina uglavnom karakteriÅ¡u niže ljetne temperature i znatne zimske snježne padavine.Sa hidroloÅ¡kog aspekta, prostor Republike Srpske se može oznaÄiti kao relativno bogat povrÅ¡inskom i podzemnom hidroloÅ¡kom mrežom. Svi glavni rijeÄni tokovi hidroloÅ¡ki pripadaju slivu Crnog mora. Okosnica crnomorskog sliva je tok rijeke Save koji je nisko položen, te mu dotiÄu svi veći rijeÄki tokovi ? Una sa Sanom, Vrbas, Ukrina, Bosna i Drina. Sve one imaju kompozitni karakter rijeÄnih dolina sa velikim padovima, te raspolažu znaÄajnim hidroenergetskim potencijalom. U tom pogledu je posebno znaÄajna Drina koja ima najrazvijeniji hidroloÅ¡ki sistem i ogroman hidroenergetski potencijal koji je joÅ¡ uvek nedovoljno valorizovan. I ostali rijeÄni tokovi imaju veliki privredni znaÄaj, mada uglavnom samo svojim donjim i srednjim tokovima pripadaju Republici Srpskoj. Izuzetak je Ukrina koja ima manji tok i teÄe pobrdima izmeÄ‘u donjih tokova Vrbasa i Bosne.Hidrografsku rijeÄnu mrežu Republike Srpske upotpunuje najveća i najznaÄajnija rijeka Srpske Harcegovine ? TrebiÅ¡njica, Äiji je hidrografski potencijal gotovo u potpunosti valorizovan. Ona, kao i gotovo sva podzemna karstna hidrografska mreža pripada jadranskom slivu. Rijeke Srpske, pored hidroenergetskog potencijala, svojim kvalitetom predstavljaju znaÄajnu komponentu turistiÄke privrede. To se posebno odnosi na planinske tokove koji su veoma Äisti i bogati rijeÄnom ribom.Pored bogatstva u rijeÄnim tokovima, na prostoru Republike Srpske nalaze se brojni izvori i vrela koja su uglavnom pukotinskog i kontaktnog karaktera, a na brojnim rasjedima (npr. Savski rov) javljaju se znaÄajni termomineralni izvori koji imaju ogroman banjsko-turistiÄki znaÄaj, te akumulaciona i prirodna, uglavnom cirkovna jezera.Vegetacija Republike Srpske se odlukuje velikom raznolikošću, Å¡to je najvećim dijelom posledica klimatskih uslova. Poseban znaÄaj ima Å¡umski kompleks, a meÄ‘u najrasprostranjenije spada podruÄje klimazonalne vegetacije hrastovih Å¡uma. Na sjeveru, uz obalu rijeke Save i njenih većih pritoka nalazi se pojas hrasta lužnjaka koji je mjestimiÄno isprekidan Å¡umama hrasta kitnjaka i obiÄnog graba. Prostorno ovaj pojas se nastavlja na Å¡umski pojas u Slavoniji poznat pod nazivom ?slavonske hrastove Å¡ume?. Južnije, na brežuljkastim i uzdignutijim prostorima nalazi se Å¡umska zajednica hrasta kitnjaka i obiÄnog graba, a mestimiÄno su se razvile i bukove Å¡ume pretplaninskog pojasa.S obzirom na to da je ovo panonsko i pretplaninsko biljnogeografsko podruÄje koje je ujedno i najgušće naseljeno poljoprivrednim stanovniÅ¡tvom, zbog toga su i Å¡umske zajednice svedene na manje povrÅ¡ine. Manji lokaliteti hrasta kitnjaka i obiÄnog graba susreću se i u dolini Neretvice u Srpskoj Hercegovini.Uski pojas gornjeg Podrinja i niska Hercegovina odlukuje se klimazovalnom vegetacijom hrasta medunca i crnog jasena, a u srednjem toku Drine i okolini Srbinja i ViÅ¡egrada nalazi se uski pojas hrasta sladuna i cera.Znatan dio prostora Republike Srpske nalazi se pod bukovom Å¡umom, a na viÅ¡im planinskim podruÄjima razvile su se mjeÅ¡ovite Å¡umske zajednice bukve, jele i smreÄe. Kao glavni pratioci bukovih Å¡uma jesu javor, brijest, bijeli jasen i druge vrste. Pojas bukovih Å¡uma zauzima preddinarsko i dinarsko biljno geografsko podruÄje. NeÅ¡to su raÅ¡irenije u istoÄnim nego u zapadnim dijelovima Srpske.Unutar Å¡umskih vegetacionih podruÄja, posebno na brdsko-planinskim prostorima, znatne povrÅ¡ine su obrasle trapnom vegetacijom (livade i paÅ¡njaci) i one su posebno znaÄajne za razvoj stoÄarstva. Vegetacija Republike Srpske je veoma interesantna i sa aspekta znaÄajnih endemskih vrsta Å¡to potvrÄ‘uje i prisustvo PanÄićeve omorike u dolini Drine (praÅ¡uma Perućica kod Srbinja).
Stanovništvo i naselja
U Republici Srpskoj živi 1.391.593 stanovnika (podaci iz 1996. god.), te je prosjeÄna gustina naseljenosti 56 stavnika na km2, Å¡to je svrstava u red rijetko naseljenih evropskih zemalja. Uz to je, regionalni razmjeÅ¡taj stanovniÅ¡tva veoma neravnomjeran (npr. Hercegovina 20 stan/km2 a Posavina i Semberija 150 stan/km2), Å¡to predstavlja dodatni problem za ekonomski i ukupni razvoj Republike Srpske.
JoÅ¡ u proÅ¡lom vijeku većinsko stanovniÅ¡tvo u bivÅ¡oj SR BiH je bilo pravoslavno (Srbi), Å¡to pokazuje i popis iz 1865. godine kada je zabilježeno 46,3% pravoslavnih, 30,7% muslimana i 22,7% katolika. SliÄan odnos u okvuru etniÄke strukture bilježi i poslednji austrougarski popis 1910. godine (43,5% pravoslavnih, 32,2% muslimana i 23,3% katolika). Većinsko pravoslavno stanovniÅ¡tvo zabilježeno je i popisima u periodu izmeÄ‘u dva svetska rata (1921. i 1931.), te i u znatnom dijelu poslijeratnog peroda (popisi iz 1948, 1951. i 1961). Popis iz 1971. godine prvi put je pokazao da je izmijenjena etniÄka struktura stanovniÅ¡tva bivÅ¡e SR BiH i da su muslimani u njoj postali relativna većina (39,6% muslimana, 37,2% Srbi i 20,6% Hrvati).Srbi Äine preko 90% ukupnog stanovniÅ¡tva Republike Srpske, ali tu žive i: BoÅ¡njaci, Hrvati, ÄŒesi, Ukrajinci, Slovaci i drugi. U službenoj upotrebi je srpski jezik i ćiriliÄno pismo. Većina stanovniÅ¡tva Republike Srpske je pravoslavne vjeroispovjesti, a pored Srpske pravoslavne crkve postoje i druge vjerske zajednice: katoliÄka, islamska, jevrejska i druge.Koncentracija stanovniÅ¡tva i naselja u Republici Srpskoj usmjerena je ka nižim peripanonskim prostorima i uz rijeÄne doline, dok su brdsko planinska i karstna podruÄja veoma rijetko naseljena. Tome treba dodati da je i starosna struktura stanovniÅ¡tva rijetko naseljenih podruÄja nepovoljna, naroÄito rubnih prostora gde se uglavnom zadržala kategorija starog stanovniÅ¡tva. Planinski i karstni prostori Srpske (posebno Hercegovina, Krajina) predstavljaju emigracione zone iz kojih se stanovniÅ¡tvo stalno iseljavalo, a posebno nakon Drugog svjetskog rata i to u pravcu Vojvodine. Taj proces iseljavanja nastavljen je i kasnije, ali u pravcu razvijenih urbanih centara, pa i prema manjim gradovima. Sve je to uticalo na sadaÅ¡nje velike razlike u pogledu prostornog razmjeÅ¡taja stanovniÅ¡tva Republike Srpske.Prirodni (rijeÄne doline, blizina rudnih bogatstva i sl) i saobraćajno-geografski uslovi Äine osnovne faktore razvoja i koncentracije stanovniÅ¡tva, naselja i privrednih djelatnosti. U dolinama većih rijeÄnih tokova razvila su se brojna naselja, pa i najveći gradski centri u Republici Srpskoj. Neki od njih su makroregionalni, regionalni ili subregioalni centri svojih funkcionalnih podruÄja. Banja Luka, kao jedini makroregionalni i vodeći privredni i kulturni centar Republike Srpske razvio se na obalama rijeke Vrbas, a u dolini Save subregionalni centar BrÄko, odnosno na TrebiÅ¡njici regionalni centar Trebinje. U dolini Sane i u blizini rudnih ležiÅ¡ta razvio se važan subregionalni centar Prijedor, sliÄno kao i u dolini Drine regionalni centar Zvornik. Na ušću SpreÄe u Bosnu, razvio se regionalni centar Doboj, na ušću Sane u Unu Novi Grad, te na ušću Ćehotine u Drinu regionalni centar Srbinje. U dolinama ovih kao drugih manjih rijeka smeÅ¡tena su takoÄ‘e brojna gradska naselja razliÄitog centraliteta.
Spisak opština Republike Srpske
Republika Srpska je teritorijalno organizovana u 63 opÅ¡tine i Distrikt BrÄko.
1. Banja Luka
2. Berkovići
3. Bijeljina
4. Bileća
5. Bratunac
6. Distrikt BrÄko
7. ÄŒajniÄe
8. ÄŒelinac
9. Derventa
10. Doboj
11. Gacko
12. Gradiška
13. Han Pijesak
14. Jezero
15. Kalinovik
16. Kneževo
17. Kotor Varoš
18. Kozarska Dubica
19. Krupa
20. Srpski Kupres
21. Laktaši
22. Lopare
23. Ljubinje
24. Milići
25. ModriÄa
26. Mrkonjić Grad
27. Nevesinje
28. Novi Grad
29. Osmaci
30. Pale
31. Pelagićevo
32. Petrovac
1. Petrovo
2. Prijedor
3. Prnjavor
4. Ribnik
5. Rogatica
6. Rudo
7. Skelani
8. Sokolac
9. Srbac
10. Srbinje
11. Srebrenica
12. Srpska Ilidža
13. Srpska Kostajnica
14. Srpski Brod
15. Srpski Drvar
16. Srpski Mostar
17. Srpski Sanski Most
18. Srpski Stari Grad
19. Srpsko Goražde
20. Srpsko Novo Sarajevo
21. Srpsko Orašje
22. Å amac
23. Šekovići
24. Å ipovo
25. Teslić
26. Trebinje
27. Trnovo
28. Ugljevik
29. Višegrad
30. Vlasenica
31. Vukosavlje
32. Zvornik
Ekonomske strukture stanovništva i zaposlenost
Ekonomska struktura stanovniÅ¡tva prema djelatnostima, po oblastima i granama, jedan je od pokazatelja stepena i tempa ekonomskog razvoja.U Republici Srpskoj, prema zadnjem popisu stanovniÅ¡tva, 1996. godine kategorija radno sposobnog stanovniÅ¡tva je obuhvatala 892923 lica ili 64.2% od ukupnog broja stanovnika te godine. (Tabela 1.)Na osnovu tendencija u uÄešću aktivnog stanovniÅ¡tva prema popisima u BiH u 1971., 1981. i 1991. godini (StanovniÅ¡tvo, uporedni podaci za 1971., 1981. i 1991., StatistiÄki bilten 265, Sarajevo, 1998.), može se zapaziti da je stopa rasta aktivnog stanovniÅ¡tva bila 1.502%, lica sa liÄnim prihodom 4.934%, a izdržavanih lica -0.373%. OpÅ¡ta stopa aktivnosti u ovom periodu bila je 34.6% 1971. godine, 37.7% 1981. godine i 40.7% 1991. godine. Uzimajući ove tendencije u obzir, može se ocijeniti da je uÄešće aktivnog stanovniÅ¡tva u ukupnom stanovniÅ¡tvu Republike Srpske u 1999. godini oko 43.5%.Prema zvaniÄnim podacima u 1999. godini zaposleno je 15.24% stanovniÅ¡tva.Uzimajući u obzir da su u privatnom sektoru obuhvaćeni samo zaposleni u privatnim radnjama, to se ipak mogu izvesti sljedeći zakljuÄci:* dominantan broj zaposlenih je joÅ¡ uvijek u državnom sektoru privrede. Na osnovu zvaniÄnih podataka ovo uÄešće je veoma visoko i iznosi oko 90%. Kada se uzme u obzir struktura druÅ¡tvenog proizvoda Republike Srpske, u kojoj državni sektor uÄestvuje u 1998. godini sa 45.78%, a privatni sektor sa 42.86%, tada je jasno da je uÄešće broja zaposlenih u privatnom sektoru svojine daleko veće, a u odnosu na ono koje je evidentirano u privatnim radnjama (8.2%) barem dva puta, tako da se može procijeniti da je uÄešće zaposlenih u državnom sektoru izmeÄ‘u 75 i 80%* najveći broj zaposlenih je u industriji (37.71%)* iz rasporeda zaposlenih prema djelatnostima može se dalje zapaziti da je visoko uÄešće zaposlenih u družavnim organima i javnim instirucijama (9.69%), a zatim trgovini (8.57%) i obrazovanju, nauci, kulturi i informisanju (7.41%).* realno se može oÄekivati da je uÄešće zaposlenih u poljoprivredi veće, nego Å¡to to zvaniÄni podaci pokazuju, jer treba uvažiti sve probleme u vezi sa evidentiranjem zaposlenih u poljoprivredi. Na ovakav zakljuÄak naroÄito upućuje struktura GDP-a za Republuku Srpsku, u kojoj u 1999. godini industrija uÄestvuje sa 21.86%, a poljoprivreda sa 23.78%. Može se zakljuÄiti i to da je uÄešće poljoprivrede u GDP-u u stalnom padu, tako da u Republici Srpskoj ovaj pad ide po stopi od - 5.332%, Å¡to upućuje i na pad zaposlenosti u poljoprivredi. Struktura zaposlenih prema stepenu struÄnog obrazovanja, ima poseban znaÄaj zbog Äinjenice da proizvodnja ne zavisi samo od broja zaposlenih radnika, nego i od njihovog kvalifikacionog sastava.Može se zapaziti da je kod zaposlenih u Republici Srpskoj dominantno uÄešće zaposlenih sa srednjom struÄnom spremom i kvalifikovanih radnika, koji obuhvataju 54.85% ukupnog broja zaposlenih u državnim i druÅ¡tvenim preduzećima. Kao Å¡to je i logiÄno oÄekivati, najmanja je zastupljenost magistara i doktora nauka, svega 0.44%.
Republika Srpska
Get Republika_Srpska_Republic_of_Srpska chat group | Goto Republika_Srpska_Republic_of_Srpska website