Traboute é a necesidade de necesitar, que non a precisión de precisar.
É xenio axeitado e con xeito, ideas arroutadas, un desacougo dos sentidos para atopar o acougo dos mesmos; o comezo e o remate, o remate, o comezo, e veña e dalle outra vez; un rachonazo ó cotián, a loita interna, un pasado presente (pero non omnipresente), o futuro?.
Agardar......
Máis banners!
