Member Since: 1/17/2007
Band Website: Contact: [email protected]
Influences: "For men is spirit. The elements are eternal, and spirit and element, inseperably connected, receive a fulness of joy."
D&C 93:33
"Want de mens is geest. De elementen zijn eeuwig, en geest en element, onscheidbaar verbonden, ontvangen een volheid van vreugde."
L&V 93:33
Air, Cor Steyn, John Cale, Soft Machine, 16 Horse power, Ween, Philip Glass, David Bowie, Lee Hazelwood, Claire Lynch, All the Children of Jubal, Klaus Schulze, Elvis, Thelonius Monk, with special thanks to the Mormon Tabernacle Choir.
PRESS:
Robert Poort, 2007, hoofdredacteur van
'MVG'
Harm Wierda - Bijbelse psychedelica
Harm is aangesteld als organist bij de priesterschapsvergaderingen in de wijk Groningen en zingt uit volle borst bas in het Noordelijk Ringkoor.
Doordeweeks is Harm de muzikale spil van de band Planet Orange en speelt synthesizer, orgel en gitaar. Harm heeft dus geen enkele moeite om kerk en samenleving op harmonieuze manier in elkaar over te laten vloeien!
Iemand noemde zijn muziek eens "angstaanjagend en tegelijk wonderschoon" en dat doet ons denken aan:
En aan niemand anders zal Ik deze macht verlenen, om onder dit geslacht ditzelfde getuigenis te ontvangen bij het begin van het ontstaan en te voorschijn komen van Mijn kerk uit de wildernis - helder als de maan, en schoon als de zon, en schrikkelijk als een leger met banieren. L&V 5:14
De titels van enkele nummers op Harm's eerste soloalbum '777' geven blijk van een geestelijke invalshoek: ‘Rising Righteousness’, ‘The Whispering Voice’, ‘Harmonious Tendencies’. In een muziekgenre waarin spiritualiteit nu eenmaal niet altijd vanzelfsprekend is vormt Harm een welkome afwisseling. Ook de compositie ‘All is Coming Good’, afkomstig van de compilatie 'The Field is White' uit 2006, getuigt van een positieve religieuze boodschap.
Jan Willem Broek,
Subjectivisten.org
Uit 'n reactie op 777 op de site: De Subjectivisten Caleidoscoop:
Ik verwachtte op de cd 777 van Harm Wierda, die op dat Nederlandse avontuurlijke label zijn cd uitbrengt, eigenlijk flinke elektronische geluidsterreur aan te treffen. Dat valt mee, hoewel het wel er genoeg elektronica aan te pas komt. Harm is organist bij de Groningse Mormonengemeenschap (waar ze allemaal fan van Low zijn). De eerste compositie sleurt je in maar liefst 17,5 minuut volledig mee naar het meest enge en zwartste plekje van het heelal. Het orgel klinkt als die van Pink Floyd op Umma Gumma, maar dan zonder dat Jantje voorzichtig is met de bijl. Met hakkende bewegingen duwt hij de orgelklanken je lichaam in, wat om een vreemde reden geen kabaal maakt. Alleen het is angstaanjagend en tegelijk wonderschoon. In de tweede track, die slechts 16,5 minuut duurt, gaat hij hier vrolijk (hoewel?) mee verder. De meest bizarre geluiden worden tevoorschijn getoverd. De invloeden komen uit de krautrock-en psychedelische hoek. Niet alleen Pink Floyd maar ook Faust, Can, Klaus Schulze en Suicide lijken tot de invloeden te behoren. In de korte intermezzo’s blijkt hij niet minder indrukwekkend uit de hoek te komen. Maar in de lange trips doet hij je echt naar adem happen. “Had je maar een ruimtepak aan moeten trekken!â€. Ondanks het ruimtelijke is het geluid toch zwaar en massief. Soms ben je door de vele originele klanken even helemaal de weg kwijt. Dat heb je bijvoorbeeld in de achtste en tevens laatste composities. Hier lijk je door zachte beats op de voorgrond en amper geluid op de achtergrond, aan je lot overgelaten te zijn ergens op een hele holle plek, ver weg van hier. Het is een genot om deze trip te ondergaan, wat een prachtige duisternis, kracht en diepte!
Record Label: Wham!Wham! records / Silvox records
Type of Label: Indie