Harm Wierda profile picture

Harm Wierda

harmwierda

About Me


Best photo's of me playing by Henx
Thank you Henx!
Through the years I've always been playing in a band. A few years ago I started recording my own songs in my home-studio 'Save the Seven", with Martijn Grit as a producer and engineer. This way I could focus more on the overall musical view, arrangements and singing.
This resulted in 2006 in the compilation 'The field is white'; my first project where I do all the singing and play all the instruments. Later that year I was approached by Wham!Wham!records to record a solo-album with mostly instrumental improvisations, which resulted in '777'.
I also am one of the founders of 'Planet Orange' , a rock band where I play Keyboards and guitar.
Whatever it takes to know........
...This profile was edited with MySpace Profile Editor MySpace Profile Editor
Press:
Gothtronic
Sadly the name Harm Wierda didn't mean anything to me. This meant a quick google search was in order. This again led to a site called "Mormonen voor vrede en gerechtigheid" (Mormons for peace and justice). This site mentioned that apart from being a member of Planet Orange, Harm Wierda was also the organ player for the Mormon community in Groningen. Couple this with the picture of a quiet looking man in plain shirt and the kind welcome extended to the readers of his texts and you see that this is not the stereotype psychedelic musician. Don't let appearances fool you however; this musician's debut album is a real jewel. Though it might be unoriginal to say, mister Wierda is truly pulling out all the stops when playing his Hammond organ.
The first track, the aptly named "Moving Heavy Machinery", starts simply with a nice rhythm, mechanical but warm. During the tracks' seventeen minutes runtime many different layers are incorporated into the songs fabric. The resulting music is manipulated in such a way that at times it sounds warm and welcoming, while it sounds cold at other points. Sometimes it even seems to convey both feelings at the same time.
Next up is "Evolving Numbers", again providing over fifteen minutes of pure listening pleasure. This track is a bit lighter in nature than the first one and reminds one, in turn, of classical music and progrock and kraut classics. The same as with the previous track this one again contains enough bass to have your stereo register on the seismographs.
After these two tracks the album contains a short pause in the form of "Rising Righteousness" and "Gute Morgen Salat". The first of these is a relaxing conventional organ tune lasting a mere one and a half minutes. The second track, lasting one minute and forty seconds, isn't much longer than the first and also provides a nice contrast to the rest of the album, this time due to the light chords used in the song.
The album continues with the last four tracks. The first of these is "Configuration Overload", easily the darkest song on the entire album. The track starts with mostly low tones. Someway onto the track high whistling notes, the same mechanical rhythm as in the first track and a few scraping chords start haunting the listener. Only in the last minute of the song things quiet down and give the user a short breathing pause before continuing on to the next song.
This is the dark and quite bombastic "The Whispering Voice". Finally the last two tracks, the uplifting "Harmonious Tendencies" and the light of tone "Acht is mear as Njoggen" conclude the album in such a way that one can hardly resist listening to the album once more.
All in all I believe that this album will be enjoyed by people who like, among others, Suicide, Amon Düül II, Current 93s' "Sleep Has His House" and generally anyone who likes a great deal of low drones emanating from his or her stereo set.
Finally I'd like to draw some attention to the label on which the album is released: Wham Wham. At the moment their catalogue only contains two releases, this one and Adept, both of which are quite enjoyable. It might be a good idea to keep a close eye on this record label; I know I certainly will.
Band: Harm Wierda(nl)
Label: Wham! Wham! records
Genre: ambient (ambient / soundscapes / ritual / drones)
Type: cd
Grade: 8.5
Review by: -Tesla-
Website: http://whamwhamrecords.blogspot.com/2007/01/harm-wierda.html
.

My Interests

Music:

Member Since: 1/17/2007
Band Website: Contact: [email protected]
Influences: "For men is spirit. The elements are eternal, and spirit and element, inseperably connected, receive a fulness of joy."
D&C 93:33

"Want de mens is geest. De elementen zijn eeuwig, en geest en element, onscheidbaar verbonden, ontvangen een volheid van vreugde."
L&V 93:33

Air, Cor Steyn, John Cale, Soft Machine, 16 Horse power, Ween, Philip Glass, David Bowie, Lee Hazelwood, Claire Lynch, All the Children of Jubal, Klaus Schulze, Elvis, Thelonius Monk, with special thanks to the Mormon Tabernacle Choir.

PRESS:

Robert Poort, 2007, hoofdredacteur van 'MVG'

Harm Wierda - Bijbelse psychedelica

Harm is aangesteld als organist bij de priesterschapsvergaderingen in de wijk Groningen en zingt uit volle borst bas in het Noordelijk Ringkoor. Doordeweeks is Harm de muzikale spil van de band Planet Orange en speelt synthesizer, orgel en gitaar. Harm heeft dus geen enkele moeite om kerk en samenleving op harmonieuze manier in elkaar over te laten vloeien!

Iemand noemde zijn muziek eens "angstaanjagend en tegelijk wonderschoon" en dat doet ons denken aan:

En aan niemand anders zal Ik deze macht verlenen, om onder dit geslacht ditzelfde getuigenis te ontvangen bij het begin van het ontstaan en te voorschijn komen van Mijn kerk uit de wildernis - helder als de maan, en schoon als de zon, en schrikkelijk als een leger met banieren. L&V 5:14

De titels van enkele nummers op Harm's eerste soloalbum '777' geven blijk van een geestelijke invalshoek: ‘Rising Righteousness’, ‘The Whispering Voice’, ‘Harmonious Tendencies’. In een muziekgenre waarin spiritualiteit nu eenmaal niet altijd vanzelfsprekend is vormt Harm een welkome afwisseling. Ook de compositie ‘All is Coming Good’, afkomstig van de compilatie 'The Field is White' uit 2006, getuigt van een positieve religieuze boodschap.

Jan Willem Broek, Subjectivisten.org

Uit 'n reactie op 777 op de site: De Subjectivisten Caleidoscoop:

Ik verwachtte op de cd 777 van Harm Wierda, die op dat Nederlandse avontuurlijke label zijn cd uitbrengt, eigenlijk flinke elektronische geluidsterreur aan te treffen. Dat valt mee, hoewel het wel er genoeg elektronica aan te pas komt. Harm is organist bij de Groningse Mormonengemeenschap (waar ze allemaal fan van Low zijn). De eerste compositie sleurt je in maar liefst 17,5 minuut volledig mee naar het meest enge en zwartste plekje van het heelal. Het orgel klinkt als die van Pink Floyd op Umma Gumma, maar dan zonder dat Jantje voorzichtig is met de bijl. Met hakkende bewegingen duwt hij de orgelklanken je lichaam in, wat om een vreemde reden geen kabaal maakt. Alleen het is angstaanjagend en tegelijk wonderschoon. In de tweede track, die slechts 16,5 minuut duurt, gaat hij hier vrolijk (hoewel?) mee verder. De meest bizarre geluiden worden tevoorschijn getoverd. De invloeden komen uit de krautrock-en psychedelische hoek. Niet alleen Pink Floyd maar ook Faust, Can, Klaus Schulze en Suicide lijken tot de invloeden te behoren. In de korte intermezzo’s blijkt hij niet minder indrukwekkend uit de hoek te komen. Maar in de lange trips doet hij je echt naar adem happen. “Had je maar een ruimtepak aan moeten trekken!”. Ondanks het ruimtelijke is het geluid toch zwaar en massief. Soms ben je door de vele originele klanken even helemaal de weg kwijt. Dat heb je bijvoorbeeld in de achtste en tevens laatste composities. Hier lijk je door zachte beats op de voorgrond en amper geluid op de achtergrond, aan je lot overgelaten te zijn ergens op een hele holle plek, ver weg van hier. Het is een genot om deze trip te ondergaan, wat een prachtige duisternis, kracht en diepte!

Record Label: Wham!Wham! records / Silvox records
Type of Label: Indie