MyGen Profile Generator Jesus Jansen is the name for a new adventure, a newly baptized ship, skippered by Marcel Anton Jesus Jansen. After 1,5 years of song writing and recording in his home studio, a 400 year old cottage in the Rhineland marshes on the Dutch/German border, the singer/guitarist created a self reflecting musical piece of art: Weltschmerz. Songs that refer to open landscapes as well as up tempo pop songs are brought together in a natural way, without losing the over-all sound that defines Jesus Jansen. Jansen: I am aware of the fact that some people might feel provoked by the band’s name. I feel that there’s still a taboo on our prophet’s name in these parts of the world while at the same time in southern Europe and South America the use of Jesus as a forename is quite a common thing. As a reverence rather than a provocation, I chose to restore the beauty and the purity of Jesus’ name by adopting it into our band. Along with Buddhism, Christ’s philosophies have a undeniable influence on my life and work. The introspective and self reflecting part of my music.
Wie aan de oevers van zijn binnenmeer is geweest heeft een ander verhaal te vertellen…..
Jesus Jansen “Weltschmerzâ€
Vanaf de eeste noten van het album ‘Weltschmerz’ wordt duidelijk dat we te maken hebben met een opmerkelijk talent. Gitarist/zanger/songwriter Marcel Anton Jesus Jansen heeft zijn levenservaringen vertaald in beladen popsongs die in de diepere lagen meer lijken te vertellen dan we in woorden kunnen vatten. Het leven zelf, in al zijn toonaarden, vormt samen met zijn muzikale helden van weleer de grootste inspiratie voor Jesus’ werk. Namen als Nick Drake, David Bowie, King Crimson zijn enkele voorbeelden uit de sixties. Maar ook de gitaar rock van oa Hendrix en later Ted Nugent hebben hem geraakt. Echter de grootste muzikale openbaring voor hem is David Sylvian’s solo album ‘Brilliant trees’ eind jaren tachtig. “Stemmingen die mij aanzetten tot het zoeken en vinden van nieuwe dimensies….â€. Een grote bron van inspiratie daterende uit de jaren negentig zijn bands als Radiohead en natuurlijk Jeff Buckley met zijn magische ‘Grace’.
Ruim anderhalf jaar heeft hij aan het album Weltschmerz gewerkt in zijn huis, een zeventiende-eeuwse boerderij, afgelegen op het platteland. Tussen de eeuwenoude spanten heeft hij de rust gevonden om zichzelf te vernieuwen terwijl hij dichter bij zichzelf is gebleven dan ooit daarvoor. Met een bijzonder resultaat: strakke ritmische popsongs wisselen zich af met nummers die doen denken aan open landschappen. Luister naar tracks als Still, Wheels, Sunday Morning Sunshine en Stronger than anything en je voelt de sterke emotionele lading en een zekere ongrijpbaarheid in de diepere lagen. Het snelle energieke Surrender heeft een aanstekelijke melodie gedragen door een opwindende drum and bass achtige breakbeat. Nummers als Such an Experience en Gravy Train hebben naast rock ook electronica invloeden. Fly lijkt alles te hebben wat een popsong nodig heeft: een aanstekelijk ritme, een warme stem en een engelenkoortje, een sterke melodie die je meteen meeneuriet. In het breekbare Beautiful komt de puurheid en het donkere timbre van Jesus’ stem helemaal tot zijn recht.
Jesus Jansen is een toonbeeld van muzikale dynamiek en persoonlijke kwetsbaarheid. Een poëtische getuigenis van een man die een nieuwe weg is ingeslagen. Elke noot…een artistieke vertaling.(Ruud Linssen-schrijver, dichter, journalist)
Weltschmerz …het album. De rode draad die door het album loopt zijn de eigenzinnigheid van de productie, een warme stem en een zekere melancholie; zijn eigen Weltschmerz. De over-all productie van Weltschmerz is in handen van Jesus Jansen en de opnames zijn gemaakt in zijn domein; studio Oost-west. Een belangrijke contributie is geleverd door Gregoor van der Loo die hier en daar zijn wereldberoemde Gracerooms heeft losgelaten. De Combinatie Jansen/van der Loo is als een kruisbestuiving van uiteenlopende invalshoeken en leidt tot de nodige magie die duidelijk voelbaar is door het hele album heen, nog eens versterkt door de mix van Slowpoke Rodrigo frontman Alain Chernouh. Vaak beladen popsongs, door gitaar gedragen en in de productie voorzien van vleugjes ambient, electronica en soms zelfs drum ’n bass. Wat het ook moge zijn, in ieder geval heeft Weltschmerz een eigen, identieke sound meegekregen. Zowel eigenzinnig als roerend.
In een vorige incarnatie was hij de spil van Colorful People die nationaal nogal wat opzien baarden. Hoogtepunten van dit vijfman sterke collectief waren het winnen van de NCRV Popslag (waar verschillende live radio optredens uit voort kwamen zoals Leidsekade –Live), een plaats in de halve finale van de Grote Prijs van Nederland en een optreden op Pinkpop! Een cd release via een platenmaatschappij kon dan ook niet uitblijven en het album We O U werd een feit. Dit debuut werd landelijk erg goed ontvangen en vooral goed verkocht. Ook in de songwriter wedstrijd van de Grote Prijs behaalde hij als componist een finale plaats.
