Het jaar 1996, ik ben net 19 geworden en besluit deel te nemen aan Humo’s rockrally, belgisch belangrijkste rockconcours. Van de bijna 800 inzendingen dat jaar word ik tot mijn grote verbazing 2e na Novastar maar voor An pierlé en Arid. De belangstelling achteraf is groot en de drijfveer tot het schrijven van steeds mooiere songs neemt mijn leven over.
Nog geen jaar later ga ik op zoek naar zielsverwanten en ga ik als trio verder. Buffalo Tom is op dat moment mijn grote voorbeeld en bepaalt voor een stuk de sfeer op mijn eerste titeloze album dat in 1998 verschijnt. All you broken homers wordt mijn eerste bescheiden radiohit en mijn album komt uit in Belgie, Nederland en Spanje en resulteert in supportacts van ondermeer Texas, 16 horsepower en een tour door Nederland met The Posies.
De groep breidt uit en krijgt steeds meer een eigen geluid en de basis voor het volgende album wordt gelegd. Al snel trek ik de aandacht van Joost’Novastar’Zweegers die een paar van mijn nieuwe songs 15 niveaus hoger tilt en me de belangrijkste les ooit leert : door in een song te schrappen en door de juiste structuur kan een melodie mooier en pakkender worden dan ze oorspronkelijk was. Een nieuwe wereld ging voor me open en de zoektocht naar de perfecte popsong was begonnen. Tom is doing great komt uit eind 2000. When marvin calls en vooral het heropgenomen slowly (productie david poltrock) worden radiohits en een tour met Hooverphonic door Europa volgt.
Een paar jaar vliegen voorbij en in die tijd heb ik echt kunnen groeien als songschrijver en al snel vond ik in Yannic Fonderie de perfecte producer voor mijn derde studio album More than gold dat in 2004 verschijnt. De song Goodbye op dat album brengt me tot het podium van Rock Werchter en DIDO vraagt me als support voor haar Europese tournee. Goodbye wordt ook een hele grote hit in Portugal, vooral in de Portugese versie door de boysband d’ZRT en prijkt daar al gauw op meer dan 350 000 stuks. We zijn ondertussen 2006 waar toevallig al mijn contracten aflopen. Door het blind geloof in mijn nieuwe songs en bijgestaan door ervaren rotten zoals Michel Lenaerts en Billy Torney besluit ik om in eigen beheer verder te gaan.
Muzikaal gooi ik het over een andere boeg, vervang mijn akoestische gitaar door een piano en schuw de elektronica niet. De right man for the job wordt David Poltrock en samen met hem produce ik mijn 4e album Hilite Hotel(2007). Wat dan volgt is zo goed als een droomscenario: De eerste single Sun in her eyes wordt een monsterhit en brengt me als enige belg tot het podium van TW-Classic. Datzelfde jaar bevestig ik tot tweemaal toe met hits als Change Yourself en Easy met een dik jaar non-stop high rotation op alle Radiozenders. Datzelfde jaar teken ik een wereldwijde platendeal met Toco. Sun in her eyes haalt airplay in meer dan 12 landen en in Polen belandt hij zelfs op nummer 1 in de airplay-charts.Als kers op de taart win ik in Belgie de eerste MIA(music industry award) voor beste pop van 2007 gekozen door het volk.
2008 : na lange onderhandelingen ben ik eindelijk ook weer eigenaar van mijn 3 eerste albums. Als gevolg hiervan besluit ik om al mijn singles van de laatste 10 jaar te verzamelen op 1 album als visitekaartje voor het buitenland en op die manier daar de perfecte basis te kunnen uitbouwen voor de toekomst. Dit album zal ook in Belgie gereleased worden met wat extra’s zoals mijn samenwerking met Regi en een gloednieuwe single. En als dat nog niet genoeg is ben ik op dit moment bezig met de voorbereiding van mijn 5e studio album (alweer een poltrock-productie) dat reeds dit najaar zal verschijnen.