-- Hyphen --

Vergane tijden, verloren liefdes, gevallen regen, opgedroogde zandkorrels. De geschiedenis van Hyphen heeft veel weg van een sprookje uit 1001 Arabische nachten. Het verhaal begint in 1996 tussen de planten in een kas aan de rand van vestingstad Brielle. Daar ontstaat het 1002de verhaal, zonder zandkorrels, met planten (voor allerlei doeleinden) en af en toe een voorbij vliegend tapijtje. Vertaald naar het toen van het heden betekende het dat Remy Blom (guitaar), Nikos Paisopoulos (bass) en Heyme Baan (drums) elkaar tegemoet kwamen en het eiland Voorne-Putten voorzag van een muziekstroming waar alleen de planeten van gehoord hadden. De muziek is instrumentaal en doet een beroep op je gemoedstoestand … nee … rustige gemoedstoestand wordt een beroep, Hyphen wordt geboren: een koppelteken van muzikale eenheid gepaard met vriendschap. Muzikanten kwamen en gingen, allen droegen ze bij, het ruimteschip Hyphen een paar sterrenstelsels verder te musiceren. Twee van de hele groep kosmonauten bleven plakken: Mike Bindraban (synthesizer) en Steven Paisopoulos (guitaar). Met deze bezetting bespeelden zij in de schemering van de vorige eeuw o.a. de Grote Prijzen van Spijkenisse, de MACH, Bomvrij, een theater in Den Haag en SpijkPop. Optredens die wij vergeten moet de lezer maar voor lief nemen. De bezetting was immer fluctuerend. Zo werden Remy Blom en Steven Paisopoulos opgevolgd door Patrick Verdonk (bekend van Daily Cry), waarna er verscheidene muzikanten het podium met Hyphen deelde. Echt Hyphen is het nooit meer geworden. De band stierf uiteindelijk in 2002 een stille dood, in de achterkamertjes van de muzikale politiek... . Wist je dat de rotatie van de aarde een G-accord de ruimte in zwengelt? Keep the nostalgia alive!