eceayhan

Ece Ayhan Çaglar (born 1931, Mugla - died July 13, 2002, Izmir) is a contemporary Turkish poet. He used the name Ece Ayhan in his poems. He is one of the prominent figures of the II. New Movement, however he didn't accept this name and preferred Civilian Poetry. ............................................................ ............................................................ ............................................................ ............................................................ ............................................................ .................................... Tam adi Ece Ayhan Çaglar olan sair, 1931 yilinda Mugla’nin Datça ilçesinde dogdu. Ailesinin asil memleketi ise Çanakkale’nin Eceabat ilçesine bagli Yalova Köyü’dür. 1940 yilinda Çanakkale’den ailesiyle beraber Istanbul’a göç eden Ayhan, ilk (Hirkaiserif Ilkokulu), orta (Zeyrek Ortaokulu) ve lise (Atatürk Erkek Lisesi) ögrenimini Istanbul’da tamamladi. 1959 yilinda Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nden mezun olduktan sonra, ayni yil Istanbul maliyet memurlugunda stajini tamamladi ve kaymakamlik kursunu bitirdi. 1962'de Sivas’in Gürün ilçesinde, 1963'te Çorum’un Alaca ilçesinde kaymakamlik ve belediye baskanligi yapti. 1963-65 yillari arasinda askerligini yedek subay olarak yaptiktan sonra, Denizli’nin Çardak ilçesi kaymakamligina atandi.1966’da memurluktan ayrilmasi üzerine Istanbul’a geldi ve çesitli yayinevlerinde redaktörlük ve editörlükle ugrasti. Meydan Larousse Ansiklopedisi'nde çevirmen olarak çalisan Ayhan, bir süre de Türk Sinematek Dernegi’nde çalisti. 1974’te hastalandiktan sonra hastaliginin tedavisi için Isviçre’ye giden sair, burada beyin ameliyati geçirdi ve üç yil tedavi gördü. Ardindan da 1977 yilinda, Türkiye’ye döndü ve Çanakkale’ye yerlesti.Sairin ilk siiri 1954 yilinda “Türk Dili”nde yayimlandi. 1954-55 yillari arasinda Türk Dili, Varlik ve Yenilik dergilerinde çikan siirlerinden sonra, Pazar Postasi, Seçilmis Hikâyeler ve Yeditepe Dergileri’nde yazdi. Ikinci Yeni siirinin en önemli temsilcisi olarak gösterildiyse de, kendisi "Ikinci Yeni" tanimi yerine "Sivil Siir"i önerdi ve kullandi. Günümüz Türk siirinin "modern ustalarindan biri" olarak adlandirilan sair, ilk siirlerinden itibaren olusturdugu kendine özgü dille dikkati çekti (hakkinda E. Erenel "Ece Ayhan Sözlügü"nü, K. Yalgin-O. Alkaya ise "Çok Eski Adiyladir Sözlügü"nü hazirladi).Ilk siir kitabi olan “Kinar Hanim Denizleri”nde 1955-58 yillarinda yazilmis siirleri yer alir. Kendine özgü tonu bu yapitta daha belirgindir. Bu tonun ögeleri, dünyaya karanlik bir bakis açisi; aklin sinirlarini zorlayan ve sürrealizmi çagristiran bir kurgu; tarihe, cografyaya, sokak yasantisina, ekonomiye göndermeler; ölüm ve arzu iç içeligiyle örülmüs bir lirizmdir. Kitabin yayimlandigi yillar, Türk siirinin modern siir açilimlarini özümsedigi, üstlendigi, uyarladigi yillardir. Bu yenilenme hareketinde Ece Ayhan'in, Cemal Süreya, Sezai Karakoç, Turgut Uyar, Edip Cansever, bir önceki kusaktan Ilhan Berk, o dönemler Garip'in gündelik ve ironik anlayisini terk edip sürrealizme ve daha yogun bir anlayisa yönelen O. Rifat ve Melih Cevdet Anday ile birlikte rolü büyüktür. Böylece Ikinci Yeni adini alan akim ortaya çikmistir. Ece Ayhan'in ilk yapitinin çagristirdigi baska bir yazar da Sait Faik Abasiyanik'tir.Ilk kitaptan alti yil sonra yayimlanan “Bakissiz Bir Kedi Kara”, Türk edebiyatinda düzyazi siirinin örneklerinden bir tanesidir. Kitabin genelinde görülen özellik, cümle yapisinin ve genelde Türkçe gramerinin bozulmasidir. Yirmi yedi bölümden olusan bir düzyazi siir dizisi olan Ortodoksluklar'da ise tarih göndermesi öne çikmaktadir. Bu gönderme, sonraki yapitlarda da önemini korumayi sürdürecekmekle birlikte, ikinci yapittaki yogunluk ve karanlik burada da egemendir. Yapitin en önemli göndermesi Bizans'tir ve özellikle Bizans'in baskentidir. Siddet imgelerinin öne çiktigi bu kitapta, göndermelerin hangi tarihsel anlatilar oldugunu çözmeyi zorlastiran, neredeyse olanaksizlastiran bir kurgu göze çarpar. Bozulmus bir gramerin tasidigi belirsiz göndermeler kimi özel adlari ve eylemleri öne çikarir. P. Avvakum'un Hayatim (1946) ve M. And'in Bizans Tiyatrosu (1962) adli yapitlarinin etkileri görülen Ortodoksluklar, modern Türk siirinin örneklerindendir. Sairin bu iki kitabi Ingilizceye de çevrilmistir.Dördüncü kitabi “Devlet ve Tabiat veya Orta Ikiden Ayrilan Çocuklar Için Siirler” Ece Ayhan'in en ünlü kitabidir. En sevilen siirlerinin çogu bu kitapta yer alir (“Yort Savul”, “Meçhul Ögrenci Aniti”, “Mor Külhani” vb...). Önceki iki yapita göre daha ‘anlasilir’, okur kitlesini olabildigince genisleten bir yapittir bu. Göndermesi açikça bugünün Türkiye'si ve Istanbul'udur; toplumsal ve politik içerik belirgindir. Yapit, 12 Mart 1971 döneminin toplumsal ve politik çalkantisina denk düser. Nâzim Hikmet tarzindan tamamen ayrilan bir politik siir anlayisini öne çikaran bu anlayis, modern siirin ve Ikinci Yeni'nin söylemsel olani dislayarak elde ettigi kazanimlari hesaba katar. Kitabin üçüncü bölümünde yer alan "Dipyazilari"ysa hem politik, hem de poetik bir manifesto niteligindedir.Sairin “Zambakli Padisah” adli eseri daha az iddiali bir yapittir. Buradaki kimi siirler “Kinar Hanimin Denizleri”ndeki yalinligi çagristirmaktadir. Hemen ardindan yayimladigi “Çok Eski Adiyladir”in alt basligi, niteligi konusunda bir ipucu verir: “Meclislikler, Minyatürler”. Sondan basa dizilmis bu kirk iki düzyazi ‘minyatür’ biçim olarak Ortodoksluklar'i çagristirsa da, karanlik atmosfer ve gramer sapmalari görülmez. Göndermeler genellikle Osmanli döneminedir; bir çesit politik nitelikli "tarih okumalari" da denilebilir. “Ortodoksluklar” ve “Devlet ve Tabiat”taki gibi, sair tarihteki iktidar oyunlarini ve bu oyunlarin aci etkilerini vurgulamaktadir. Otuz altinci siir “Melahat Geçilmez”de, Ece Ayhan'in sonraki döneminde etkin bir figür olarak ortaya çikacak olan “Çanakkaleli Melahat”a gönderme vardir. “Çanakkaleli Melahat'a Iki El Mektup” ya da “Özel Bir Fuhus Tarihi”ndeki dört siir Devlet ve Tabiat'taki siirler gibi siki örülmüs dizelerden olusur; göndermeler ise, “Çok Eski Adiyladir”da oldugu gibi, Osmanli döneminedir. Son Siirler'deki “Bir Sivil Sairin Ölümü”, “Devlet ve Tabiat”taki “Dipyazilari”ni çagristirir.Ece Ayhan'in siir kitaplarindan baska, günceleri, denemeleri ve “Morötesi Requiem” baslikli bir de anlatisi vardir. Morötesi Requiem, kendi deyimiyle, bir “kirik dökük anlati taslagi”dir. Siirlerinden çok, güncelerini ve denemelerini çagristirmakta, poetikasi ve politik anlayisi konusunda ipuçlari vermektedir. Düsünce, siir ve anlati arasinda bir yerdedir. Güncelerinde ve denemelerinde, en basta siir olmak üzere edebiyat, sanat, politika, tarih, ekonomi üzerindeki görüslerine yer verir. “Sivil siir”, “siki siir”, “marjinallik”, “etik” gibi belirli kavramlari öne çikarir. Çogu zaman büyük tartismalar yaratan bu yazilarda sair, kendini bir kavga adami olarak da ortaya koymustur.Ece Ayhan ilk siirleriyle birlikte elestirmenlerin ve genel olarak siir okurlarinin ilgisini çekmis, Ikinci Yeni akiminin en çok tartisma yaratan sairlerinden biri olmustur. 1960'li yillarin basindan itibaren yenilikçi ve genç sair kusaklarini, özellikle Devlet ve Tabiat adli kitabiyla, derin bir biçimde etkilemistir. Türk siirinin önemli sairlerinden olan Ayhan, 13 Temmuz 2002 günü Izmir Büyüksehir Belediyesi Gürçesme Huzurevi`nde hayata veda etti.Ece Ayhan'a göre: 'Siirin bildigimiz günlük anlaminda gerçekli bir ilgisi, alisverisi yok. Imgelemin çikis yerlerinden biridir siir.' (...)