ΟνειÏοπολώντας σε μια ήÏεμη ψυχική κατάσταση, Ï€ÎÏασα ζώνες φωτός , Ï€ÎÏασα όμοÏφα σ’ άλλη διάσταση, γαλήνια ομίχλη, μουσική γλυκιά, όμοÏφο φως καθώς δÏει ο ήλιος σιωπηλός με γοητεÏει ο ουÏανός , χÏυσάφι, χÏώμα γÎμισε όλη η πλάση, πόσο όμοÏφη είναι η γη, πόσο όμοÏφα είναι τα δάση, και ξÎφυγα πάλι, μες το μυαλό μου σαν σÏννεφο, ζάλη να Ï„ÏιγυÏνά και να νοιώθω ποτάμι ότι νικάει το φως , το σκοτάδι, με Îνα του χάδι, άγγελος ÎÏχεται Ï„ÏαγοÏδι χαÏάς να πει, στο κάθε λουλοÏδι δίνει πνοή, δίνει ζωντάνια και ελπίδες να ζει, ελευθεÏία! ΠελευθεÏία! χÏυσή μÎÏα, τόλμη σε νοιώθω, θÎλω να Ï„Ïαγουδήσω με τόσο πόθο, γαλήνια ψυχή να σε χάσω δεν θÎλω ποτΠμη μου λείψεις , να ’σαι κοντά όταν ταξιδεÏω...Σε άγνωστα μÎÏη του Î¼Ï…Î±Î»Î¿Ï Î¼Î¿Ï… ταξιδεÏω, διασχίζω δÏόμους του ουÏÎ±Î½Î¿Ï ÎºÎ±Î¹ αγναντεÏω χιλιάδες ίχνη από ψυχÎÏ‚ που Ï„ÏŽÏα ζουν με αÏμονία, είχαν βÏει τη λογική μα ’χάσαν την ουσιά, βλÎπω τη γη σαν ζωγÏαφιά, τον ήλιο σαν πινÎλο, Ï„ÏÎμουν τα φÏλλα της καÏδιάς να Ï€Ïοσγειωθώ δεν θÎλω, μια ατελείωτη χαÏά, λίγες στιγμÎÏ‚ γαλήνης, βλÎπω τον κόσμο ζωντανά χωÏίς σημάδια ευθÏνης, Ï€Ïοβλήματα εξοÏκίζονται και οι ÏιπÎÏ‚ ανοίας, οι σκÎψεις εμπλουτίζονται με δόσεις φαντασίας, στης διαδÏομής τα χÏώματα βÏίσκω συνÎχεια εμÎνα, ανοίγω δικοÏÏ‚ μου οÏίζοντες δεν αφοÏοÏν κανÎνα, στενεÏουν πάλι οι επιλογÎÏ‚ τελειώνει το Ï„ÏαγοÏδι, Ï„ÏÎμει όμως ο Ïυθμός , ανθίζει το λουλοÏδι, Ï€Îφτει Îνα αστÎÏι απ’ την φυλή του ουÏÎ±Î½Î¿Ï ÏƒÏ„Î¿ δÏόμο, σπάει, φωτίζει τη σκηνή και ξεπεÏνά τον Ï„Ïόμο.Όταν ταξιδεÏω λοιπόν ξεφεÏγω. φεÏγω ή ξεμÎνει το μυαλό μου κάπου μα ξÎÏω να επιστÏÎφω πάλι πίσω, να δημιουÏγήσω Ï€Ïοσπαθώ κάθε στιγμή κάθε λεπτό, να εφιστήσω την Ï€Ïοσοχή μου, στα ταξίδια του Î¼Ï…Î±Î»Î¿Ï Ï„Î·Î½ ανοχή μου δεν θα ξοδÎψω, στην εποχή μου θÎλω σιγά σιγα να πιστÎψω, την αÏÏα της ζωντάνιας στον αÎÏα να μαζÎψω... σκόÏπιες οι σκÎψεις ÎÏχονται, πελαγοδÏομοÏν κι οι λÎξεις Îπονται, μπεÏδεÏουν, δεν πεÏιγÏάφονται και φαίνονται εικόνες θολÎÏ‚ μα οι αισθήσεις λειτουÏγοÏν κάπως Îτσι κι αυτÎÏ‚, μήπως είναι στα αλήθεια κι αυτή μια μοÏφή ελευθεÏίας ; δυνατά τα συναισθήματα κι οι δόσεις ηÏεμίας.Και μηνÏματα χαÏάς ανοίγονται με μιας τα φÏλλα της καÏδιάς σαν Ï„Ïαγουδάς η γη γλεντάει κι αυτή μαζί, γαλήνια ψυχή γεμίζει τη γιοÏτή... φως χαÏίζει ο ουÏανός ακοÏγεται ο σκοπός τόσο μελωδικός φανταστικός , τα φÏλλα της καÏδιάς ανοίγονται με μιας σαν Ï„Ïαγουδάς κι αγαπάς...
nikolas karimalhs, kwsta kourmentalas, antreas tsiampokalos, ws aidw, nikhtas klint, antipoina
http://www.youtube.com/watch?v=8luZDXaHE6Y
diavazw thn vardia tou kavadia..