Î‘Ï†Î¿Ï Î³Î½Ï‰Ïίσει κανείς τα μεγάλα ÎÏγα, Î±Ï†Î¿Ï ÎµÎ¾Î¿Î¹ÎºÎµÎ¹Ï‰Î¸ÎµÎ¯ μ’ αυτά, Î±Ï†Î¿Ï Ï„Î± κάνει σώμα και μεδοÏλι των κοκάλων του, Î±Ï†Î¿Ï ÎºÎ±Î»Î»Î¹ÎµÏγήσει ακόμη και δυναμώσει την ευαισθησία του, Ï€ÏÎπει να ξÎÏει ότι θα ÎÏθει μια στιγμή που θα βÏεθεί μόνος και αβοήθητος από θεοÏÏ‚ και ανθÏώπους και γυμνός, είτε ποιητής είναι είτε εÏαστής των ποιημάτων. - ΓιώÏγος ΣεφÎÏης