i

kung itatanong mo kung gaano kita kamahal, sasabihin ko sa ‘yo…tulad ng pagsasama ng lapis at papel, na mula sa kawalan ay nakabubuo ng napakaraming kabuluhan.ako ang lapis at ikaw ang papel!susulatan kita ng lahat ng aking pangarap, mga kwentong masaya at nakakaiyak, guguhit din ako ng mga larawang makulay.mula doon ay nagsimula ang ating daigdig ang buhay na pagsasaluhan natin habang kaya ko pang sumulat at hanggang may espasyo pa ‘ko sa mapag-aruga mong papel…ngayon, at kung sakaling magsawa ka na, at ayaw mo na ‘kong makasama, h’wag kang mag-alala, dahan-dahan, itutupi kita upang maging isang eroplanong papel! sabay paliliparin sa hangin, sa ilalim ng malawak na langit.mula sa itaas makikita mo marahil ang ibang mundo, mundong wala noong magkasama pa tayo.kasama ng ‘yong pagiging Malaya ang pagpili kung saan gusto mong lumapag nandito lang ako at masayang mananalangin, na sana higit kaysa sa ‘kin ang mapuntahan mo…at kung malaglag ka sa lupa at walang sinumang pumapansin dahil hindi ka na ‘sing ganda at tayog ‘nong nasa taas ka pang lumilipad. kung ang lahat ng inaasahan mong pupulot sa ‘yo ay dinadaan-daanan ka lang, kasabay sa paglubog at pagsikat ng araw…doon, doon ako darating upang kunin ka at muling ialok ang mundong binuo ko para sa ‘yo.iaayos ko at papantayin ang mga tupi at nalukot mong bahagi ‘nung eroplano ka pa! ibabalik kita bilang isang papel at ako pa rin ang lapis – na walang sawang susulat sa ‘yo at magiging kasama mo, habambuhay…‘pag naging totoo na ang mga bagay na hindi natin inaasahan, saka mo ‘ko tanungin kung gaano kita kamahal –h’wag ngayong masaya tayong magkasama…
..
Get this video and more at MySpace.com