Februari 1997. Een nieuwe band ziet het licht in de Kempen, gesticht door 2 gemotiveerde, beginnende muzikanten. Bart Van Winckel (gitaar) en Frédéric Constant (bas) vinden al snel een drummer en een zanger in resp. Olivier Constant en Jelle Sterckx. Nadat ze een tijdje door het leven gingen als Feedback, besluiten ze de naam Sacrifice To The Elves (STTE) aan te nemen in de zomer van 1997. Op 27 november van dat zelfde jaar vond het eerste optreden plaats in the thuisbasis Zoersel. Dit eerste optreden was op zijn minst goed voor één zaak. De zang van Jelle Sterckx paste niet binnen STTE en er werd beslist nieuw bloed te zoeken.
Al snel vonden ze een geschikte kandidaat om de zang over te nemen. Dries Boven vervoegde de rangen en STTE nam een nieuwe start. De komst van Dries luidde een betrekkelijke voorspoedige periode in voor STTE. Er werden vele nieuwe songs geschreven en ze traden vaak op in lokale jeugdhuizen, cafés en kleine festivals. In de zomer van 1999 werd een eerste demo opgenomen in een lokale bescheiden homestudio. De geluidskwaliteit was niet geweldig, maar de cd gaf een goed idee van wat de band in petto had. Er volgden vele positieve reacties op de demo, niet enkel van de fans maar ook van de media.
Aan dit sprookje kwam abrupt een einde toen Dries aankondigde dat hij STTE ging verlaten. Hij had het gevoel dat hij niet langer zijn studies kon combineren met de band. Lange tijd leek het of het lot van STTE bezegeld was, maar Bart, Frédéric en Olivier besloten verder te gaan en gingen op zoeke naar een nieuwe zanger. Uiteindelijk werd besloten Jelle Sterckx een nieuwe kans te geven. Ze repeteerden een aantal keer en het klonk veelbelovend, maar uiteindelijk was de conclusie dat de stem van Jelle nog steeds niet bij STTE paste.
Gedurende de maanden die daarop volgden leek de situatie nog hopelozer dan ooit, maar op een mooie avond in de kroeg kwamen ze Dries terug tegen die vertelde dat hij de draad terug wou opnemen. Ze repeteerden veelvuldig in de tweede helft van 2001 en vele nieuwe songs zagen het levenslicht. In de lente van 2002 maakten ze hun comeback. Sindsdien zijn de zaken er enkel op vooruitgegaan. Ze werkten vele optredens af en de noodzaak voor een nieuwe demo was er al snel. Eén jaar na de comeback, in de lente van 2003, doken ze de studio in. De fans reageerden positief en vele schijfjes gingen van de hand. Dankzij deze demo hadden de kans veel op te treden.
In het begin van 2004 besloten ze dat het wederom tijd was voor vernieuwing. Het verdict was dat STTE een tweede gitarist nodig had. Ze speelden een tijdje met het idee toen plotseling een kant-en-klare oplossing zich aanbood. Jonathan, die ze al goed kenden, omdat hij al een tijdje bij de band was als roadie en promotie deed, was bereid de rol van tweede gitarist op zich te nemen. Na een repetitie was de band al zo goed als overtuigd. Jonathan vervoegde officieel de rangen en STTE nam weeral een nieuwe start. De komst van Jonathan op gitaar zorgde voor een enorme boost in creativiteit en een aantal nieuwe songs. De band is er zeker van dat dit een keerpunt in de geschiedenis van de band was.
