Γεννήθηκε στην ΠάτÏα στις 13 ΙανουαÏίου του 1859, η καταγωγή του όμως ήταν από το Μεσολόγγι. Το 1864 πεθαίνει η μητÎÏα του Πηνελόπη από Ï€ÏόωÏο τοκετό, ενώ λίγο αÏγότεÏα, το 1865 πεθαίνει και ο πατÎÏας του Μιχαήλ Παλαμάς. Τον επτάχÏονο Κωστή ανÎλαβε τότε, ο θείος του ΔημήτÏιος Παλαμάς και τον πήÏε στο σπίτι του στο Μεσολόγγι. Εκεί ο ποιητής Îμεινε από το 1867 ως το 1875. Ήδη αÏχίζει ν' ασχολείται στα γυμνασιακά του χÏόνια με την λογοτεχνία. Μόλις τελείωσε το γυμνάσιο, το 1876, ήÏθε στην Αθήνα, όπου εγγÏάφηκε στο Πανεπιστήμιο, στη Îομική σχολή. Οι σπουδÎÏ‚ του όμως δεν κÏάτησαν πολÏ, γιατί η ποίηση και η λογοτεχνία από νωÏίς τον κÎÏδισαν. Το 1879 διαμÎνει σ' Îνα μικÏÏŒ σπίτι στην οδό ΙπποκÏάτους, όπου συγκατοικεί με το Îίκο Καμπά, για πεÏίπου Îνα χÏόνο. ΑÏγότεÏα θα μείνει στην οδό Î‘ÏƒÎºÎ»Î·Ï€Î¹Î¿Ï Î³Î¹Î± πολλά χÏόνια. Την ίδια εποχή ο Κωστής Παλαμάς ασχολείται και με τη δημοσιογÏαφία και συνεÏγάζεται με εφημεÏίδες και πεÏιοδικά, χÏησιμοποιώντας κατά καιÏοÏÏ‚ τα ψευδώνυμα "Κώστας", "ΔιαγόÏας", "ΟνολουλοÏ", "ΦλόÏα ΜιÏάμπιλης", "W". Î Î¿Î»Ï Î³ÏήγοÏα ξεχωÏίζει από τους συναδÎλφους του και γίνεται ο ιδÏυτής της επονομαζόμενης "ÎÎας Αθηναϊκής Σχολής". Το 1886 τυπώνει την Ï€Ïώτη του ποιητική συλλογή "Τα Ï„ÏαγοÏδια της ΠατÏίδος μου" και το 1887 παντÏεÏεται (κουμπάÏος ο Βλάσης ΓαβÏιηλίδης) με την ΜαÏία Βάλβη με την οποία και θα αποκτήσει Ï„Ïία παιδιά - τη Îαυσικά, το ΛÎανδÏο και τον Άλκη. Ο θάνατος βÏίσκει τον Άλκη σε ηλικία 5 χÏόνων στις 24 ΦεβÏουαÏίου του 1898 και ο Κωστής Παλαμάς βυθίζεται σε άφατη οδÏνη. Για το χαμό του μικÏÎ¿Ï Ï„Î¿Ï… Î³Î¹Î¿Ï Î³Ïάφει το αÏιστουÏγηματικό ελεγείο "Ο Τάφος" (1898). Το 1879 διοÏίζεται γÏαμματÎας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και από τη θÎση αυτή θ' αποχωÏήσει το 1928 με το βαθμό του Î“ÎµÎ½Î¹ÎºÎ¿Ï Î“ÏαμματÎα και με πολλÎÏ‚ τιμητικÎÏ‚ διακÏίσεις, η σπουδαιότεÏη εκ των οποίων είναι ο τίτλος του Î±ÎºÎ±Î´Î·Î¼Î±ÏŠÎºÎ¿Ï Ï„Î¿ 1926. ÎωÏίτεÏα, το 1924 η Γαλλική κυβÎÏνηση τον τιμά με το παÏάσημο της "Λεγεώνος της Τιμής". Το 1929 αναλαμβάνει καθήκοντα ως Î ÏόεδÏος της Ακαδημίας Αθηνών. Στις αÏχÎÏ‚ του 1933 τιμάται με το μετάλλιο "Γκαίτε" από τον ΓεÏμανό Ï€Ïεσβευτή στην Αθήνα. ΑνακηÏÏσσεται Επίτιμος Î ÏόεδÏος του νεοϊδÏυθÎντος τμήματος της ΔιεθνοÏÏ‚ Ενώσεως ΣυγγÏαφÎων και λίγο αÏγότεÏα του απονÎμεται το "Οικονόμειο Î’Ïαβείο". Το 1934 η Ισπανική κυβÎÏνηση τον τιμά με το μετάλλιο "Del la plaque del l' Ordre de la Republique" και Îνα χÏόνο μετά του απονÎμεται το Μετάλλιο της ΑμβÏοσιανής Βιβλιοθήκης του Μιλάνου. Το ίδιο Îτος μετακομίζει από το σπίτι του της Î¿Î´Î¿Ï Î‘ÏƒÎºÎ»Î·Ï€Î¹Î¿Ï 3, στην οδό ΠεÏιάνδÏου 3, στην Πλάκα. Το 1936 εοÏτάζεται η πενηντάχÏονη Ï€ÏοσφοÏά του ποιητή στα πνευματικά δÏώμενα και του απονÎμονται τα διάσημα του ΑνωτÎÏου ΤαξιάÏχου του Î’Î±ÏƒÎ¹Î»Î¹ÎºÎ¿Ï Î¤Î¬Î³Î¼Î±Ï„Î¿Ï‚ και το βÏαβείο "ΓÏαμμάτων και Τεχνών" του ΥπουÏγείου Παιδείας. Την ίδια εποχή τον επισκÎπτεται στο σπίτι του ο ΑÏχιεπίσκοπος Αθηνών ΧÏυσόστομος και του μεταφÎÏει τα συγχαÏητήÏια και τις ευχÎÏ‚ της ΟÏθοδόξου Εκκλησίας. Το 1937 αποκαλÏπτεται Ï€Ïοτομή του Κωστή Παλαμά στο Μεσολόγγι.Τα τελευταία χÏόνια της ζωής του θα τα ζήσει αποτÏαβηγμÎνος και θ' ασχοληθεί με τη συγγÏαφή νÎων ÎÏγων, τη διευθÎτηση των παλαιοτÎÏων του και την απλή συναναστÏοφή γνωστών, φίλων και θαυμαστών του. Στα χÏόνια της ΓεÏμανικής κατοχής, στις 9 ΦεβÏουαÏίου του 1943, πεθαίνει η σÏντÏοφός του ΜαÏία. Δεκαοχτώ μÎÏες αÏγότεÏα, βαÏιά άÏÏωστος ο Κωστής Παλαμάς πεθαίνει στις 27 ΦεβÏουαÏίου του 1943, στις 3 Ï€. μ. Η κηδεία του Îμεινε μνημειώδης στα χÏονικά της πατÏίδας μας. Χιλιάδες λαός πλημμÏÏισε το Α' ÎεκÏοταφείο Αθηνών και συνόδευσε τον μεγάλο μας ποιητή μÎχÏι την τελευταία του κατοικία, ψάλλοντας τον εθνικό Ïμνο, μπÏοστά στα μάτια των Îκπληκτων ΓεÏμανών κατακτητών. Λίγο νωÏίτεÏα ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός είχε απαγγείλει το πεÏίφημο νεκÏώσιμο ποίημα στη μνήμη του Κωστή Παλαμά.
Myspace Layouts - Myspace Editor - Image Hosting