Panathinaikos Anti-Nazi profile picture

Panathinaikos Anti-Nazi

About Me


Add Comment...
ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ
Όταν υποστηρίζεις με πράξεις και με τον τρόπο ζωής σου μια αυθεντική πρότυπη και μοναδική ιδέα, είναι φυσικό να αισθάνεσαι αντίθετα για τους εχθρούς αυτής. Εχθρούς όχι μόνο για τις αθλητικές εξελίξεις τα τελευταία χρόνια –αν και απο 'κεί αρχίζουν όλα- αλλά και τον τρόπο σκέψης τους, με τον οποίο προσποιούνται οτι είναι αληθινοί οπαδοι αλλα και την ικανότητά τους με οιποιονδήποτε τρόπο και κόστος να βγάζουν στο ουδέτερο κοινό ψέματα και πλασματικές ιδέες και γεγονότα για να εξαλείψουν και να κρύψουν όσο μπορούν την ταπεινότητά τους.
Εκτός όμως απο τους «οπαδούς» εχθρούς υπάρχουν και αρκετά πιο επικίνδυνοι εχθροί για το αυθεντικό οπαδικό κίνημα και αυτοί είναι:
• Πολιτικοί
• Διοικήσεις αθλητικών συλλόγων
• Χρήμα
• Προσωπικό κέρδος
• Προσωπική προβολή
Όλα αυτά σημαίνουν πως είμαστε ενάντια στους πολιτικούς και σε όσους συντελούν ενάντια στην μοναδική αυθεντική αξία μετά το έμβλημα –απο όσα έχουν μείνει απείραχτα πλέον- και την ιστορία ενός αθλητικού συλλόγου, τον οπαδό δηλαδή και προσπαθούν να του αφαιρέσουν την ελευθερία και το δικαίωμα να παρακολουθεί όπως εκείνος θέλει την ομάδα του. Φυσικά η βία είναι η βασική δικαιολογία η οποία ανεξήγητα τιμωρείται –ΜΟΝΟ- μεταξύ των οπαδών.
Επίσης φανερώνουμε την αντίθεση μας στην εμπορευματοποίηση του αθλητισμού με την οποία πλουτίζουν οικονομικοί κολοσσοί και διοικήσεις συλλόγων. Και κάπου εδώ κολλάει η «εμπορική» πλέον φράση για τους οπαδούς: ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ... αυτή η φράση όσοι την καταλαβαίνουν πραγματικά, σίγουρα θα εκτιμήσουν την αξία και το νόημα του κειμένου που προέρχεται απο κάποιους Ούγγρους με πραγματική ιδεολογία οπαδών...:
«There were time when the value of people wasn’t the money. At the weekends the men-YES THE MEN- used to have their lunches and leave. They kissed their wives’ faces, put on their coat in order not to feel cold and stepped out of the door…In that few hours the world was in their hands. Familiar faces –jittering for the same team- were everywhere. Nothing mattered. No one cared about how much money you had. They didn’t keep quiet. They screamed out everything from their lungs. Their heart was in the right place in every moment. They didn’t talk about business. They weren’t a part of some kind of product. Because football WAS NOT a product. Football was the religion of men. Where there was nothing like honour. Where a loyal’s player name was made into a song which was sung for years.
But, For some reason the world we knew has changed. Now everything and everyone is valued by the money. The viewer is part of the product. But just the viewer. ULTRA! IS NOT. Not even when it’s worth it! Not even when it’s more comfortable! ULTRA! Is thinking. Unlike commercial goods, ULTRA! Has an opinion. ULTRA! Let’s you know even with his look which side he is on! He never sells himself!
ULTRA!
not a bitch
Όπως κάθε άνθρωπος, έτσι και ο οπαδός, έτσι κι εμείς, απεχθανόμαστε τη ρουφιανιά, την απερισκεψία σε βάρος άλλων απλά για προσωπική προβολή και κέρδος. Οπαδοί που ανήκουν σε ένα πέταλο πρέπει να ενεργούν συλλογικά, συνεργάσιμα και προσεχτικά, χωρίς βοήθεια από διοικήσεις και προπαντώς οργανωμένα.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΠΑΔΟΥΣ
Μάλλον θα πρέπει πρώτα να βρούμε και να ξεκαθαρίσουμε την έννοια της λέξης οπαδός μέσα μας και μετά να δούμε το οπαδικό κίνημα. Για τον καθένα η λέξη οπαδός είναι κάτι διαφορετικό. Εκεί νομίζω είναι το πρόβλημα. Πολλοί κρύβονται πίσω απo αυτή τη λέξη για να κάνουνε κι άλλα πράγματα όπως τα μπάχαλα κλπ. Όταν θα διαχωρίσουμε τους οπαδούς από τους άλλους τότε ίσως να βρούμε μια άκρη. Για μένα οπαδός είναι αυτός που υποστηρίζει με κάθε τρόπο (παρουσία & φωνή στο γήπεδο) την ομάδα του βοηθώντας τη στο να πετύχει τους αγωνιστικούς σκοπούς της και που θα κάνει κριτική όταν βλέπει τα στραβά προσπαθώντας να τα διορθώσει.
Αν στην έννοια οπαδός συμπεριλαμβάνονται το να κρεμάμε πανιά που δείχνουν τις πολιτικές μας πεποιθήσεις, να σπάμε τα αυτοκίνητα του κάθε ταλαίπωρου, να δείχνουμε στις οπαδικές εκπομπές φάτσες αντιπάλων οπαδών σε κυκλάκια κι όλας, τα πεσίματα έξω από σπίτια (10 σε 1) για να πάρουμε αλλόθρησκα πανιά, οι διαρήξεις για τον ίδιο σκοπό, το πέσιμο σε ξέμπαρκους έξω από σταθμούς μετρό, το κάψιμο κλειστού/ανοιχτού συνδέσμου, το να κάψουμε και να σκοτώσουμε τον αντίπαλο οπαδό και τα πεσίματα γενικώς, τότε συγνώμη αλλά δεν είμαι οπαδός.
Δεν είμαι οπαδός που δεν μπορούσα να σταυρώσω γκόμενα κάποτε γιατί καμία δεν άντεχε να τρέχω μέρα παρά μέρα στο γήπεδο, δεν είμαι οπαδός που με έχουν διώξει απo την δουλειά μου για τον Παναθηναϊκό, δεν είμαι οπαδός που όπως και χιλιάδες άλλοι που ζω και αναπνέω για τον Παναθηναϊκό και κάποιοι δεν με αφήνουν να μπορώ να είμαι κοντά του συνέχεια.
Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω απo το δάχτυλό μας. Τι να το κάνουμε το οπαδικό κίνημα, για να αντιδράσουμε που δεν μπορούμε να σκοτωθούμε με την ησυχία μας; Δεν έκανε τον νόμο ο Ορφανός για να μην αντιδρούμε. Τον έκανε γιατί δεν θέλουν να τα κάνουμε πουτάνα. ’σχετα αν είναι τελείως άδικος, υποκριτικός και λάθος νόμος, εμείς πρέπει πρώτα να έχουμε αυτοσεβασμό για να μας σεβαστούν. Αυτό όμως δεν γίνεται όταν σε ένα τέτοιο σύνολο μπορούν να μπουν κάθε είδους περιθωριακά στοιχεία που δεν έχουν μόνο την ομάδα στο μυαλό τους.
Για μένα υπάρχει μόνο ο Παναθηναϊκός. Τίποτα άλλο.
Κι όπως είπε ένα παλικάρι, αν σταματήσει να υπάρχει Παναθηναϊκός θα σταματήσω κι εγώ να είμαι οπαδός.

COMBATIENTE VERDE


Add Comment...

My Interests

I'd like to meet:


BROTHERS

Επί το ελληνικόν «αδέρφια» ή «αδελφοποιημένοι».
Σίγουρα δύσκολη λέξη σε έναν χώρο που δεν μπορείς καμιά αντίπαλη ομάδα και κανέναν αντίπαλο οπαδό να αποκαλείς «αδερφό» σου. Ειδικά στην περίπτωση που ο Παναθηναϊκός παίζει με κάποια από αυτές τις ομάδες που έχουμε σαν οπαδοί τουλάχιστον καλύτερες σχέσεις από τις υπόλοιπες ομάδες. Το μόνο που θα μπορούσε να κάνει αντίπαλους οπαδούς να μπουν στην καρδιά μας είναι η έμπρακτη αγάπη τους για τον Παναθηναϊκό. Και υπάρχουν δύο περιπτώσεις οπαδών που έχουν αποδείξει με την συμπεριφορά τους την απίστευτη αγάπη τους για τον Παναθηναϊκό. Μιλάμε βέβαια για τους Orgullo Vikingo της Real και τους Ultras της Rapid. Στις καρδιές μας είναι βέβαια η Celtic και οι Shamrock Rovers καθώς και η Hammarby της Σουηδίας. Με την Celtic και τους Shamrock Rovers το χρώμα και το σήμα είναι αρκετό για να τις συμπαθούμε τουλάχιστον. Επαφές με οπαδούς τους έχουμε ελάχιστες μέχρι σήμερα. Για τις υπόλοιπες τρεις αξίζει τουλάχιστον μια αναφορά, ξεκινώντας από την Hammarby.

Με την Hammarby τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά από τις άλλες δύο ομάδες. Στην αγάπη των οπαδών της προς τον Παναθηναϊκό έχουν βοηθήσει κάποιοι Έλληνες και Ελληνοσουηδοί που ζουν εκεί και αγαπούν τον Παναθηναϊκό. Μάλιστα έχουν ιδρύσει και σύνδεσμο της Hammarby στο Alby της Σουηδίας με το ίδιο όνομα με μας (Mad Boys Hammarby). Βοηθάει βέβαια και το κοινό χρώμα των δύο ομάδων. Οι σχέσεις μας δεν είναι τόσο αναπτυγμένες ακόμα. Κάποιες σημαίες του Παναθηναϊκού (δικές τους αλλά και μερικές που τους έχουμε στείλει) που έχουν στην κατοχή τους θυμίζουν την ύπαρξη του Παναθηναϊκού και στα γήπεδα της μακρινής Σουηδίας. Το καλό βέβαια είναι ότι οι σχέσεις μας μπορούν να αναπτυχθούν ακόμα περισσότερο με την παρουσία κάποιων παιδιών από τους Mad Boys της Hammarby κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα για τις διακοπές τους. Κάτι βέβαια που ελπίζουμε και επιδιώκουμε..

Αντίθετα με αυτούς, οι αυστριακοί της Rapid αγάπησαν τον Παναθηναϊκό και τους οπαδούς του μετά από κατ΄ ιδίαν γνωριμία μας. Η πρώτη επαφή έγινε κατά την παραμονή μας στη Βιέννη όταν έπαιζε ο Παναθηναϊκός με την Sturmgratz τον Φεβρουάριο του 2001. Τα παιδιά μας φιλοξένησαν με τον καλύτερο τρόπο. Δεν ξεχνάμε ούτε τις βραδιές στα bar της Βιέννης, ούτε την παρουσία τους στο πλευρό μας κατά την διάρκεια του αγώνα, ούτε τα πράσινα χαρτόνια που μας έδωσαν, ούτε βέβαια τα πράσινα καπνογόνα που μας προμήθευσαν και πέρασαν μέσα στο γήπεδο.

Η σχέση μας έχει και συνέχεια. Αν και 250 χιλιόμετρα μακριά, αρκετοί από αυτούς ήρθαν και στη Πράγα το 2002 όταν παίξαμε εναντίον της Sparta. Γύρω στα 15 άτομα ήρθαν στο γήπεδο, δεν σταμάτησαν να τραγουδούν και πανηγύρισαν μαζί μας το 0-2. Κάτι που μας έκανε εντύπωση ήταν ότι τα κινητά τους είχαν για ήχο κλήσης τον ύμνο του Παναθηναϊκού ή άλλα συνθήματά μας. Όπως και οι οπαδοί της Hammarby έτσι κι αυτοί κρεμάνε στα περισσότερα παιχνίδια τους πανό του Παναθηναϊκού και κυκλοφορούν με μπλούζες και κασκόλ που τους έχουμε προμηθεύσει. Τον Οκτώβριο του 2002 μερικοί από μας παρακολούθησαν τον αγώνα Rapid - Austria στην Βιέννη. Την αγάπη τους όμως για τον Παναθηναϊκό την απέδειξαν με τον καλύτερο τρόπο τον Δεκέμβριο του 2002 και τον Γενάρη του 2003. Συγκεκριμένα, 18 Ultras της Rapid είχαν κλείσει από το καλοκαίρι εισιτήρια για τις 21 Δεκεμβρίου για να παραστούν στον αγώνα με τον γαύρο. Αν και ο αγώνας τελικά έγινε στις 12 Ιανουαρίου, οι αυστριακοί ήρθαν και τον Δεκέμβρη (με Καλλιθέα) αλλά και στον αγώνα με το γαύρο 8 από αυτούς ξαναήρθαν για να ζήσουν από κοντά την ατμόσφαιρα ενός τέτοιου αγώνα. Οι εμπειρίες τους ανεπανάληπτες.

Τον Φεβρουάριο του 2003 οι Ultras Rapid έκαναν την γιορτή στην Βιέννη για τα 15 χρόνια (1988-2003) και δεν ήταν δυνατόν να μην βρεθούν εκεί κάποιοι από εμάς για να τιμήσουν την φιλία αυτή που είχε πλέον μετατραπεί σε ισχυρή αδελφοποίηση. Την ίδια χρονιά το 2003 θα κάνουμε κοινή εκδρομή για το παιχνίδι με την Άντερλεχτ στο Βέλγιο, θα είμαστε παρόντες στο ντέρμπι με την Αούστρια στην αρχή της σαιζόν το καλοκαίρι και θα ταξιδέψουν μαζί μας στα παιχνίδια με την Στουτγκάρδη στην Γερμανία και την Ρέινζερς στην Σκωτία.
Τα τελευταία χρόνια τα άτομα που μας επισκέπτονται είναι πολύ περισσότερα απ' τις αρχές, κάτι που δείχνει και πόσο ωραία περνάνε εδώ και πόσο τους εντυπωσιάζει η ατμόσφαιρα που κάνουμε στο γήπεδο. Έτσι έγινε στα ντέρμπι με οσφπ το 2004, με Λάρισα το 2005 και με αεκ το 2006 όπου πολλοί φίλοι Ultras Rapid έμειναν ενθουσιασμένοι από τους οπαδούς του ΠΑΟ. Το πόσο αγαπάμε όλα τα αθλήματα του ΠΑΟ το κατάλαβαν όταν πήγαμε στην Βιέννη για τον αγώνα βόλεϊ με την τοπική ομάδα το 2005 όπου μας υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά.

Τον Φεβρουάριο του 2007 εγκαινίασαν το καινούριο τους σύνδεσμο στην Βιέννη και μας κάλεσαν να παραβρεθούμε κάτι που έγινε ευχαρίστως καθώς ο χώρος που φτιάξανε ήταν εντυπωσιακός και η ΘΥΡΑ 13 είχε την δική της γωνιά.

Τον Φεβρουάριο του 2008 οι Ultras Rapid συμπληρώνουν 20 χρόνια ζωής. Στην μεγάλη αυτή γιορτή θα παραβρεθούν και πολλά άτομα από την ΘΥΡΑ 13 ως ένδειξη παντοτινής φιλίας και πραγματικής αδελφοποίησης.

Τελευταίους αφήσαμε τους Orgullo Vikingo της Real. Η πιο μακρόχρονη φιλία με τους οπαδούς της καλύτερης ομάδας στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στα 7 χρόνια που τους γνωρίζουμε μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι αγαπούν τον Παναθηναϊκό με όλη την δύναμη της καρδιάς τους. Η σχέση μας ξεκίνησε ως γνωστόν από το final-4 της Σαραγόσα το 1995. Στον τελικό καθίσαμε όλοι μαζί και φωνάζαμε συνθήματα υπέρ και των δύο ομάδων κρατώντας κασκόλ και πανώ οι μεν των δε. Μετά από ένα χρόνο οι ρόλοι αντιστράφηκαν στο Παρίσι και αυτοί με την σειρά τους μας υποστήριξαν εναντίον της Barcelona στον τελικό, πανηγυρίζοντας μαζί μας την κατάκτηση του τροπαίου, όπως κάναμε και εμείς την προηγούμενη χρονιά. Αυτά τα γεγονότα όπως και κάποια άλλα βοήθησαν στην σύσφιξη των σχέσεων μας από μακριά αλλά και μέσω ίντερνετ με τους Orgullo Vikingo. Ποια είναι αυτά; Την περίοδο 1997/98 αντιμετώπισε η Real τους απόγονους στο Champions League κρεμάνε για πρώτη φορά και το γνωστό.

Στον επαναληπτικό 300 από μας υποδεχόμαστε την αποστολή της Real στο αεροδρόμιο με ειδική μεταχείριση στον γνωστό Davor Suker.

Την περίοδο 1999/2000 και κατά την διάρκεια του αγώνα μπάσκετ μεταξύ Real και Παναθηναϊκού οι ισπανοί φίλοι μας κρεμάνε πανό «O.V. REAL & PAO G.13». Την περίοδο 2000/01 τους στέλνουμε δύο πανό και τα κρεμάνε στον αγώνα μπάσκετ τους, κατά του γαύρου.

Οι δύο αναμετρήσεις του Παναθηναϊκού με την Real για το Champions League την περίοδο 2001/02 ήταν η αποκορύφωση των ενεργειών εκατέρωθεν. Η τετραήμερη παραμονή μας, λόγω και του αγώνα μπάσκετ, είναι και θα μείνει πραγματικά αξέχαστη. Απίστευτη φιλοξενία με όλα τα παιδιά να αφιερώνουν 4 μέρες από τη ζωή τους σε μας χωρίς υπερβολή και να το δείχνουν με κάθε τρόπο. Από κεράσματα και δώρα, μέχρι να μας δίνουν τα εισιτήριά τους για τον αγώνα μπάσκετ και από την τιμητική πλακέτα που έφτιαξαν για μας, μέχρι να μένουν εκτός γηπέδου μπάσκετ μαζί μας για τους γνωστούς - άγνωστους λόγους.

Ανάλογες στιγμές θέλουμε να πιστεύουμε ότι τους προσφέραμε κατά την παραμονή τους στην Αθήνα στην ρεβάνς του αγώνα του Champions League. Και εδώ μας έδειξαν την αγάπη τους. Με το πανώ που έβγαλαν κατά την διάρκεια του αγώνα, με τις μπλούζες που έφτιαξαν για μας και μας έφεραν, με το αφιέρωμα που έκαναν για μας στο αντίστοιχο περιοδικό TIFO της Ισπανίας. Η αλήθεια είναι ότι περάσαμε καλά και από ότι έδειξαν και αυτοί το ίδιο.

Ξαναβρεθήκαμε με κάποιους από αυτούς στην Βαρκελώνη τον Απρίλιο του 2002, στην Σεβίλλη την περίοδο 2004/05 και ξανά στην Βαρκελώνη 2005/06 για τους αγώνες του Παναθηναϊκού.

Τον Οκτώβριο του 2007 μας επισκέφτηκαν στην Αθήνα κάποια παιδιά από τους Orgullo και περάσαμε πολύ όμορφα για 10 μέρες. Ελπίζουμε να τους συναντήσουμε στην πόλη τους τον Μάιο.

Add Comment...

My Blog

The item has been deleted


Posted by on