About Me
Mihailo Milovanović, slikar, skulptor i pisac, roÄ‘en je 24. februara 1879. godine u selu Gostinici nedaleko od Užica. Primoran da prekine osnovno Å¡kolovanje uÄio je kamenorezaÄku veÅ¡tinu u Valjevu. Odustao je od pokuÅ¡aja da se upiÅ¡e u CrtaÄku Å¡kolu Kirila Kutlika u Beogradu, da bi uspeo da ga 1904. godine primi Anton Ažbe u svoju privatnu Å¡kolu u Minhenu. Ubrzo, posle Ažbeove smrti, preÅ¡ao je kod Morisa Vajnholda da usavrÅ¡ava crtanje, slikanje i veÄernji akt. Iduće 1905. godine Milovanović je u Minhenu postao student Akademije za likovne umetnosti, prvo kod profesora Ludviga Herteriha, potom u klasi njegovog naslednika Huga fon Habermana. Neizvesna je i samo pretpostavljena 1909. kao godina zavrÅ¡enih studija. Iz Minhena je otiÅ¡ao tek 1912. godine, u Balkanske ratove.Posle demobilizacije odluÄio se za odlazak u Prag gde je upoznao buduću suprugu Valpurgu SalaÅ¡kovu. Na poÄetku Prvog svetskog rata bio je uhapÅ¡en. Posle bekstva iz praÅ¡kog zatvora, preko NemaÄke, Poljske, Ukrajine, Crnog mora i Rumunije, stigao je da se prikljuÄi na ratiÅ¡tu svojoj Drinskoj diviziji. Sa srpskom vojskom je preÅ¡ao Albaniju, oporavljao se na Krfu, sa grupom umetnika dobivÅ¡i status ratnog slikara Vrhovne komande. Po zavrÅ¡enom ratu usledilo je sreÄ‘ivanje porodiÄnog života, ženidba ÄŒehinjom Valom, roÄ‘enje dece Mare i MomÄila. PoÅ¡to se već preselio iz Beograda u Užice, nakon skoro trogodiÅ¡njeg boravka u Mladenovcu, dok je izvodio ikonostas i zidno slikarstvo u mesnoj crkvi (1926-1929), odluÄio je da sagradi kuću sa ateljeom na porodiÄnom imanju u Tuku, u zaseoku Gubin Do, pokraj Gostinice. Tu je živeo i radio do 28. novembra 1941. godine kada su ga, nepravedno osumnjiÄenog, streljali partizani.Prvo znaÄajno izlaganje Milovanović je imao 1919. godine sa jugoslovenskim umetnicima u Parizu. Iste godine uÄesnik je izložbe ratnih slikara Vrhovne komande u Beogradu. Poseban uspeh imao je na izložbi u Somboru 1921. godine. Na konkursu beogradske OpÅ¡tine dobio je 1932. godine prvu nagradu za sliku Odbrana Beograda 1915. Pod nazivom "Srbija u ratu i miru" priredio je 1938. godine zapažene i veoma posećene samostalne izložbe u Beogradu i Novom Sadu.Nakon posleratnog prinudnog zaborava slike Mihaila Milovanovića su se sve Äešće pojavljivale na tematskim i specijalizovanim izložbama srpskog imresionizma u Beogradu, Ažbeove Å¡kole u Vizbadenu i Ljubljani, minhenskih Ä‘aka u Novom Sadu, Majka i dete u "UmetniÄkoj baÅ¡tini Srba" u Moskvi i Lenjingradu, nacionalne i ratne teme u galerijama Cvijeta Zuzorić, Narodnog i Vojnog muzeja u Beogradu, do retrospektivnog "Povratka iz zaborava" u Užicu 1998. godine, kada je izaÅ¡ao i umetnikov roman Lendina vodenica.Prvu monografsku studiju o njemu objavila je u UžiÄkom zborniku 1993. godine mr Gordana Lazić, a ÄorÄ‘e PilÄević 1998. obimnu knjigu. Radio-televizija Srbije prikazala je 1999. godine kraći dokumentarni film Miodraga Jovanovića o Ženskom aktu. Vazi za jednog od nasih najboljih medjuratnih slikara. Njegove slike se mahom nalaze u Vojnom i Narodnom muzeju mada ih je dosta i u privatnom vlasnistvu. Po njemu su ime dobile dve ulice, jedna u Krnjaci i jedna u centru Mladenovca.
