Милош Обилић

Miloš Obilić (Serbian Cyrillic: Милош Обилић), also Kobilić (Кобилић) or Kobilović (Кобиловић) was a Serbian knight from Zeta (Montenegro) who, at the Battle of Kosovo between the Serbian Empire and the Ottoman Empire, assassinated the Ottoman Sultan Murat I. He is associated with Đurađ II Stracimirović of the ruling House of Balšić of Zeta, that is not fully historically recorded to have fought at the Battle of Kosovo. He is a major figure in Serbian epic poetry, and is a legendary, as well as a historical persona. He was a founder of Order of the Dragon of St. George. In legend Miloš was celebrated as the hero of supernatural birth and strength (his mother was a fairy, demonic creature or his father was a dragon; he had got his strength from the milk of the mare). He had the extraordinary horse called Ždral. His blood brothers were knight Milan Toplica and knight Ivan Kosančić, and his fiancee or wife was Mara, daughter of Prince Lazar.According to the most popular version, on June 15, 1389 (Julian calendar) (June 28, Gregorian calendar), during the first Battle of Kosovo, Miloš made his way into the Ottoman camp pretending that he wanted to surrender, and at an opportune moment forced his way into the Sultan's tent and stabbed him.This event and the Kosovo battle itself is deeply embedded in the Serbian and South Slavic in general national consciousness, history, and poetry. This deed was proclaimed as Miloš Obilić's innermost desire to pay tribute to his people and to sacrifice himself in order to strike a blow against tyranny and the Christian fight against Islam. In Miloš's character, the popular tradition modeled the ideal hero type that encouraged further fights. SRPSKI!Srpski. MILOS OBILIC. O njemu su ispjevane mnoge pjesme i napisane mnoge legende, ali svakako je najpoznatija legenda o ubistvu turskog sultana Murata I na boju na Kosovu. Od samomg početka Turskih osvanja i prvih napada na oblasti Južne Morave tj. oblasti kneza Lazara Hrebeljanovića, Miloš Obilić je važio za najboljeg srpskog junaka. Kada je bio ranjen u boju na Pločniku, nastala je opšta panika u Srpskim redovima, ali uspeo je da se oporavi i da se spremi za veliku bitku sa Turcima na Kosovu. Vece pre odlaska na boj, knez Lazar je održao kneževsku večeru na kojoj su bile sve viđenije srpske vojvode. Po predanju na toj večeri Vuk Branković je prozvao Miloša Oblilića da sarađuje sa Turcima. Jer je dva dana prije te večere oslobodio srpskog ljekara koga je zarobila straža Vuka Brankovića, a oni su smatrali da je on turski uhoda. I u toj silnoj pometnji među srpskim vojvodama kada su to čuli, iako je većina njih bila na Miloševoj strani, Miloš Obilić je ustao podigao pehar vina i rekao: "Čestiti kneže Lazar, i ti Vuče Brankoviću, i ti Ivane Kosančiću, i ti Milane Toplica, i vi braćo Musići, i ti Juže Bogdane, i vi braćo Jugovići, i vi svi ostale srpske vojvode koje ste s'nama i međ nama. Zavjetujem se pred ovom svetom slikom Isusa Hrista, pred ovim hljebom i vinom da ću sutra na Kosovu ubiti Murata, i kakvi budemo sutra na Kosovu bićemo takvi dovjeka." I posle ovog govora on napušta večeru. Nastala je mala panika u srpskim redovima, ali sutra dan na Kosovu polju kada je sve bilo spremno i kada su srpski popovi završili liturgiju, svi konjanici su navukli šljemove, jedino je Miloš skinuo svoj i bacio ga. Kada je bitka otpočela, Miloš je bio na celu vojske, imao je koplje i na svom konju Ždralu, jahao ka Turskom taboru. Po predanju Miloš je imao veoma dobrog konja. Kada je došao do turskog tabora okrenuo je koplje naopako, što je u to vreme značilo predaju. U prvom trenutku turski vojnici koji su se nalazili u taboru oko sultana Murata su prokomentarisali da je Lazar ostao bez najboljeg srpskog vojvode. Dok su drugi rekli da budu na oprezu da nije nekakva podvala. Kada su ga razoružali, naređeno mu je bilo da priđe i da se pokloni sultanu. To mu je bilo idealno za ostvarenje zakletve koju je dao veče pre toga. Kada je krenuo da se sagne i da se pokloni, na pola puta je izvukao sakriveni nož ispod oklopa i rasporio turskog sultana Murata. Odmah su ga vojnici uhapsili i vezali. Pogubljen je odrubljivanjem glave. Dovoljno je malo istraživati po Internetu i saznati da je junak Miloš Obilić zapravo osnivač Vitezova Reda zmaja. Ovaj podatak toliko je čest i pominjan da je normalno pomisliti da je deo nekog starog predanja. Da li je to i istina? Kao najčešći “dokaz” za ovu tvrdju, uzimaju se slike srpskih majstora koje prikazuju Miloša sa “zmajolikim” šlemom na glavi. A, postoji samo jedan prikaz Obilića sa šlemom ukrašenim zmajem iz starih vremena (ikona u jednoj ruskoj crkvi gde ubica sultana Murata I ima i oreol sveca). Wikipedia, često nepouzdana, tvrdi sledeće: “...tajni viteški red zmaja Sv. Đorđa, osnovao je srpski vitez Miloš Obilić. Na njegovom štitu bilo je predstavljeno Sunce sa dvanest kraka, zbog čega je viteški red, zajedno sa Milošem, činilo dvanest vitezova. Kao znak raspoznavanja nosili su figuru zmaja na kacigi. Cilj viteškog reda bilo je ubistvo turskog sultana Murata I. 15. juna 1389. godine, tokom Boja na Kosovu, Miloš se zaputio prema turskom logoru, pod izgovorom da želi da prebegne Turcima. Zarobljen je i izveden pred turskog sultana. Iskoristivši trenutak nepažnje sultanove pratnje, Miloš je izvadio skriveni bodež i usmrtio sultana.