Een paar maanden verstreken tot een echte basgitaar het muzikale geheel kwam verrijken en Benjamin na rijp beraad werd toegelaten erop te spelen. Zodoende werd een reeks repetities afgerond waarin een heleboel -of toch de kiem- van de huidige nummers ontstonden. Daarmee was tegelijk ook de basis gelegd voor de stijl van de band, die zich laat kenmerken door gevoelige vetzakkerij, aangename en heel diverse lawaaierigheid en een doorleefd, gothic gevoel voor humor.
Over het algemeen produceerde Bart telkens de teksten en bracht Stijn er de noten op aan. Voor de rest is ßøкtÑ’Ã¸Ñ niet vies van een herwerking hier en daar. De band ging vervolgens een wat stillere periode in met een akoestische set. Dat lag zowel aan de decibelgevoelige buren van C als aan de toenemende afwezigheid van het basgeluid. Maar niet getreurd: Bart leerde zingen, C drummen en Stijn elektrische, akoestische en basgitaar tegelijkertijd spelen.
Kort daarop kreeg de band een nieuwe boost toen Willem en Christof respectievelijk de toetsen en een extra gitaar kwamen bedienen. Ook pikte Benjamin opnieuw aan om voortaan getrouw elke repetitie het ßøкtђøÑ- geluid van bastonen te voorzien. Dit alles zorgde voor een welkome variatie in invalshoeken en klankvoortbrengsels. Wat later trok de band naar een nieuw repetitielokaal: het huis van Bart in Westrem (Wetteren): where the air is clean and the peaches juicy! Na verschillende namen te hebben overwogen ging de band voortaan kort en krachtig ßøкtÑ’Ã¸Ñ heten.
Al snel moest afscheid genomen worden van Christof, die het door zijn nieuwe job te moeilijk kreeg om de repetities op te volgen. In memoriam van Christof: Respect! Dat was meteen ook de laatste herschikking van de band. ßøкtÑ’Ã¸Ñ maakte ook reeds enkele podia onveilig en perste onlangs zijn geluid met veel geste op een schijfje. Dat cd'tje kan u binnenkort aan uw beste vriend, geliefde of huisdier kado doen.
Myspace Layouts - Myspace Editor - Image Hosting