NL:
Willow, een zeskoppige indie-rock band met de wortels stevig in de Vlaams-Brabantse leemgrond, tast naarstig de grens af tussen pop en experiment en doet dat met kennis van zaken. De vruchtbare potgrond van de late jaren ’80 is de voedingsbodem voor een frisgroene mix van sferische riffs, warme synths, snedige drumpartijen en pakkende zanglijnen. Willow verovert nu eens wall of sound-gewijs, dan weer onweerstaanbaar groovend een plaats in het hoofd én de heupen.
Eind 2007 vonden ze hun definitieve sound en sinds 2009 gaat het steil richting jong heldendom. Met hun intelligente clash van verschillende muziekperiodes pakte Willow toen de gouden plak in het Vlaams-Brabantse popconcours Rockvonk. In maart 2010 werd het nog mooier: de jury van Humo’s Rock Rally bedacht de band met de derde plaats en het publiek gunde hen de KBC-Publieksprijs, een erg mooie boost voor hun carrière.
ENG:
Willow, a six-piece indie rock band with roots firmly planted in the Flemish loamy soil, diligently and expertly senses out the borderline between pop and experiment. The fertile late eighties form the breeding ground for a verdant mix of spherical riffs, warm synths, pert drums and memorable vocals. Sometimes Willow wins you over wall-of-sound-wise, at other times it’s their irresistible groove that captures both your head and hips.
At the end of 2007 they discovered their true sound and since 2009 it has been a steep rise toward the status of young heroes. Through their intelligent blend of different musical periods, Willow snapped up the gold in the pop contest Rockvonk in Flemish Brabant. In march 2010 it got even better: the jury of Humo’s Rock Rally bestowed third place upon the band and the public honored them with the KBC public award, a magnificent boost to their career.
"Willow zorgde al vroeg 's namiddags voor een hoogtepunt. Zijn ritmische postpunk klonk bijna zo opwindend als die van grote namen als Bloc Party en Vampire Weekend. De groep klapte jolig in de handen, was kwistig met ‘oh-oh!'-zangkoortjes en danste zich het pleuris. Een dikke pluim voor de frontman trouwens: een mager kereltje dat zong als Robert Smith en danste als een strijdlustige indiaan. Top, en een fraaie derde plaats plus de KBC-publieksprijs!"
- De Standaard
"Willow opende energiek met zijn sterkste song, ‘Sweater’, en ging zonder ook maar één seconde te verslappen op dat elan verder. Dat zij op het einde van slotsong ‘High Frequency’ nog eens extra tekeergingen – alle registers open en de zanger die ging meemeppen met de drummer – hadden wij al twee keer eerder gezien, en toch konden wij een glimlach en een stuiptrekking in de linkerkuit en –heup niet onderdrukken. Het publiek wist zich met zijn plezier geen blijf en kende Willow de KBC-publieksprijs toe, de jury bedankte hen met een oververdiende bronzen medaille."
- Juryverslag finale Humo’s Rock Rally 2010