protovoulia

Με την ευκαιρία της αντίδρασης των κατοίκων της Βόρειας Χαλκιδικής στο επενδυτικό σχέδιο εξόρυξης κι εκμετάλλευσης του χρυσού από ένα πανέμορφο δασοσκεπές κομμάτι της ορεινής Χαλκιδικής, έγινε αντιληπτό ότι όλοι όσοι ασχολούνται με το θέμα γνωρίζουν ελάχιστα για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας. Οι περισσότεροι δείχνουν να αγνοούν τί παράγεται στον τόπο τους, αγνοούν τα σχέδια της εταιρείας, δεν αντιλαμβάνονται τελικά ότι πρόκειται απλά για ένα ακόμα επεισόδιο στον κόσμο των επιχειρήσεων. Γιατί οι επίδοξοι χρυσοθήρες δεν έρχονται πια με άλογα και κόσκινα, αλλά με μηχανές που μετακινούν εκατομμύρια τόνους γης και μεγάλες ποσότητες του τοξικότατου Κυανίου για να απομονώσουν με χημικές διαδικασίες τα ελάχιστα γραμμάρια χρυσού που αυτή περιέχει. Όλη η γη που μετακινείται μετατρέπεται ουσιαστικά σε απόβλητο και οι μοντέρνοι χρυσοθήρες αφήνουν πίσω τους σεληνιακά τοπία, τεράστιες λίμνες με τοξικά τέλματα, σύννεφα τοξικής σκόνης, κατεστραμμένα δάση και έναν υδροφόρο ορίζοντα, αποστραγγισμένο και επιβαρυμένο με βαρέα μέταλλα. Με λίγα λόγια και χωρίς υπερβολή, αφήνουν πίσω τους έναν τόπο κατεστραμμένο και με το μέλλον του υποθηκευμένο εσαεί.Μετά από μερικά χρόνια, οι εταιρείες φεύγουν με τεράστια κέρδη και η περιοχή και η τοπική κοινωνία μένουν με ανεπούλωτα τραύματα. Γρήγορα τα ελάχιστα οφέλη από τους μισθούς των εργαζομένων που οι εταιρείες χρησιμοποιούν σαν δόλωμα εξανεμίζονται, ενώ ταυτόχρονα χάνονται πολλές οργανικές για τις κοινότητες θέσεις εργασίας στην γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, την υλοτομία που υποβαθμίζονται ανεπανόρθωτα. Γι’ αυτούς τους λόγους, σήμερα η μεταλλουργία χρυσού δεν είναι πουθενά στον κόσμο ευπρόσδεκτη δραστηριότητα. Για 0,8 γρ. χρυσού στον τόνο μεταλλεύματος θέλουν να μετακινήσουν και να καταστρέψουν βουνά…Στην σύγχρονη ιστορία της Β.Α Χαλκιδικής, στην οποία υπάρχουν μεταλλεία από την αρχαιότητα, οι κάτοικοι με πολύμορφους και δυναμικούς αγώνες, έχουν αποτρέψει μέχρι σήμερα την εξόρυξη και μεταλλουργία χρυσού στον τόπο τους, γνωρίζοντας τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα είχε στο περιβάλλον, στον άνθρωπο και στην ουσιαστική οικονομία της περιοχής. Τόσο η κρατική ΜΕΤΒΑ το1989 όσο και η πολυεθνική TVX από το 1995 μέχρι το 2001, απέτυχαν να πραγματοποιήσουν τα επενδυτικά τους σχέδια στην Ολυμπιάδα. Έτσι αποφεύχθηκε η υποβάθμιση του πλούσιου οικοσυστήματος της κατάφυτης και γεμάτης ζωή περιοχής. Πρόκειται για μια μεγάλη νίκη των κατοίκων που κατάφεραν να τα βγάλουν πέρα όχι μόνο με την πολυεθνική και το ελληνικό κράτος που την στήριξε σε όλα της τα βήματα, αλλά και με τους 1000 άντρες των ΜΑΤ που έστειλε το τελευταίο στην περιοχή για να τους «συμμορφώσουν». Αξίζει οπωσδήποτε να σημειωθεί πως η νίκη αυτή λειτούργησε και σαν «αντιπυρετικό» για τον ευρύτερο πυρετό του χρυσού στην Β. Ελλάδα. Ανάλογες κινητοποιήσεις και ο δικαιολογημένος φόβος της αποτυχίας από την πλευρά των εταιρειών, πάγωσαν τα σχέδια για μεταλλουργία χρυσού στον Έβρο, στην Κομοτηνή και στο Κιλκίς.Στην υπόθεση των μεταλλείων της Β.Α Χαλκιδικής υπήρξαν πολλά ανοιχτά μέτωπα τα τελευταία χρόνια. Οι κάτοικοι της Στρατονίκης κινητοποιήθηκαν ενάντια στην εξόρυξη κάτω από το ίδιο τους το χωριό, που προκάλεσε αναστάτωση και καταστροφές στα σπίτια τους. Ενώ σήμερα στα πρώτα της βήματα είναι η κινητοποίηση των κατοίκων της Μεγάλης Παναγίας για να αποτρέψουν την εγκατάσταση εργοστασίου μεταλλουργίας χρυσού και επιφανειακού μεταλλείου χρυσού πρωτοφανών διαστάσεων από μια άλλη εταιρεία. Το νέο εταιρικό σχήμα ονομάζεται «Ελληνικός Χρυσός», περιλαμβάνει την «ΑΚΤΩΡ» του Μπόμπολα και μια πολυεθνική με βάση την Ρουμανία και φιλοδοξεί μέσα στο 2007 να αρχίσει την λειτουργία εργοστασίου-μεταλλείου χρυσού στην τοποθεσία Σκουριές μέσα σ’ ένα πανέμορφο δάσος, πάνω από το χωριό Μεγάλη Παναγία.Κάτοικοι της Μεγάλης Παναγίας σχημάτισαν το περασμένο φθινόπωρο την ομάδα «Πρωτοβουλία ενάντια στις βλαπτικότητες» και ενημέρωσαν με επιτυχία το χωριό τους. Έτσι με τον φόβο των κινητοποιήσεων, η εταιρεία κινείται υπόγεια προς το παρόν για την μεταλλουργία χρυσού, ενώ λειτουργεί κανονικά το μεταλλείο «Μαντέμ Λάκκος» του οποίου οι στοές συνεχίζουν να σκάβουν κάτω από τη Στρατονίκη. Ο πυρετός του χρυσού και συνεπώς ο αγώνας ενάντια στην μεταλλουργία χρυσού είναι και σήμερα παραπάνω από επίκαιρος. Αν γίνει το μεταλλείο στην Β.Α Χαλκιδική, αυτό θα είναι μόνο η αρχή για μια σειρά μεταλλείων σε ολόκληρη την Β. Ελλάδα όπου υπάρχουν ανάλογα μικροκοιτάσματα Δεν σκοπεύουμε να τους αφήσουμε... Απέναντι σ’ αυτήν την πραγματικότητα το μάρτη του 2007 κάποιοι/ ες κάτοικοι της θεσσαλονίκης αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία να δημιουργήσουμε μια συνέλευση ενάντια στα μεταλλεία στη βόρεια χαλκιδική. Θεωρήσαμε ότι αυτός ο αγώνας μας αφορά, όχι μόνο γιατί η περιβαλλοντική καταστροφή των μεταλλίων συμβαίνει στη «γειτονία» μας, αλλά κυρίως γιατί, βλέπουμε ως επιτακτική την ανάγκη να μιλήσουμε και να δράσουμε απέναντι στη γενικευμένη οικολογική και κοινωνική καταστροφή που όλοι βιώνουμε.