Hepatitis C Belgie

Ongeveer 100.000 Belgen hebben hepatitis C. De helft ervan weet het (nog) niet. Hepatitis C is een bloed-bloed overdraagbare ziekte die op termijn de lever aantast. Het wordt de 'stille doder' genoemd omdat de diagnose meestal gesteld wordt wanneer het virus al aan zijn vernietigende werk is begonnen. Dat kan 20 tot 30 jaar na besmetting zijn! Het is een heel geduldig virus. Wat cijferkes: Neem 100 mensen die besmet worden. 20 daarvan zullen spontaan genezen. 80 zullen de ziekte chronisch in zich blijven dragen. Daarvan zal een vijfde levercirrhose ontwikkelen. Van dat vijfde zal 25% leverkanker krijgen. Zowel in het geval van cirrhose als van kanker zal er mettertijd een levertransplantatie nodig zijn. Maar degene die geen cirrhose of kanker krijgen, hebben andere problemen die veroorzaakt worden door het virus. Vooral zware vermoeidheid, fibromyalgie, depressies en spijsverteringsproblemen zijn heel moeilijk om mee te leven en behoorlijk te functioneren. De levenskwaliteit gaat in alle gevallen (fors) achteruit. Veel mensen krijgen er ook nog diabetes type 2 bovenop. Het is heel belangrijk om te weten of je besmet bent, ook al heb je zelf geen gezondheidsproblemen die veroorzaakt kunnen worden door het virus. Je kan het ondertussen immers aan anderen doorgeven, die er wel last van kunnen krijgen. Donorbloed wordt in België op Hepatitis C getest sinds 1991. Toch komt er nog af en toe massale besmetting voor. De laatste keer in België was in 2000, toen een lot van een ontsmettingsmiddel geen ontsmettingsmiddel bleek te bevatten en de gebruikte materialen voor kijkoperaties e.d. dus niet gesteriliseerd waren ... Het lot is snel teruggetrokken geweest, maar ondertussen was het kwaad al geschied natuurlijk. In deze gevallen werden de mensen die vermoedelijk besmet konden zijn geworden wel onmiddellijk ingelicht en getest en in geval van besmetting behandeling aangeboden. Er is GEEN VACCIN.Als je besmet bent met hepatitis C, kan je je het best laten vaccineren tegen hepatitis A en hepatitis B die ook de lever aantasten. (maar niet verwant zijn aan het C-virus). Er zijn verschillende genotypes en subgenotypes van hepatitis C. Genotype 1a, 1b en 4 reageren minder goed op een eventuele behandeling dan de genotypes 2 en 3. (Bij de eerste groep dient men 48 weken medicijnen te nemen, bij de tweede groep 'slechts' 24). Zes maanden na afloop van de behandeling weet je of je genezen bent of niet. Als je tijdens de behandeling na twaalf weken nog niet aan het genezen bent, word de behandeling gestopt. Ook al ben je na behandeling 'genezen' verklaard, je kan nooit geen bloeddonor meer zijn, omdat het virus misschien toch nog ergens verstopt zit in je lichaam en terug tot uitbraak zou kunnen komen. Je wordt er ook niet immuum door voor hepatitis C, dus je kan terug besmet worden als je nog steeds risico's neemt. Als orgaandonor kan je in de toekomst eventueel nog wel in aanmerking komen, omdat je organen gebruikt zouden kunnen worden voor mensen die al hepatitis C hebben. Proeven hiermee zijn aan de gang. Ook al heb je het virus al, je kan meermaals besmet worden met verschillende genotypes (waarbij je met een agressiever type besmet kan worden dan je al had...).Enkele gegevens: Hepatitis C behoort tot de flaviviridae. (Waaronder ook het virus dat Gele Koorts veroorzaakt valt, ze zijn dus een heel heel klein beetje familie.) Volgens schattingen van de WHO zijn er ongeveer 200 miljoen mensen wereldwijd besmet met hepatitis C. Dat is vijf maal zoveel als er mensen met HIV (dat AIDS veroorzaakt) rondlopen. Eén druppel met hepatitis C besmet bloed bevat ongeveer 100.000 virusdeeltjes wat het risico op bloed-bloed besmetting dus heel hoog maakt. Het aantal levertranplantaties ten gevolge van hepatitis C is momenteel al 30%. Dat cijfer wordt elk jaar hoger. Het wordt NIET onder seksueel overdraagbare aandoeningen gerangschikt. (Maar een condoom gebruiken tijdens de menstruatie of bij anale seks, waarbij wondjes kunnen onstaan, wordt wel aangeraden). Het is zelden overdraagbaar van moeder op kind, maar het gebeurd wel in een klein aantal gevallen. 40% van de besmetten weten niet hoe ze het hebben opgelopen (nooit een bloedtransfusie of bloedproducten gekregen, nooit drugs gebruikt of risicovolle sex gehad.) Mogelijk zijn deze mensen besmet geraakt door ongesteriliseerd manicure/pedicure gerief of slechte sterilisatie-procedures bij tandartsen e.d. in het verleden, toen ook HIV nog een grote onbekende was. Er is een erkende therapie op de markt, die de ziekte in 50 tot 80% van de gevallen geneest (afhankelijk van genotype), maar de therapie duurt lang, is zwaar (het is vergelijkbaar met chemotherapie), niet iedereen komt ervoor in aanmerking en de dikwijls blijvende bijwerkingen kunnen erger zijn dan hepatitis C op zich. De regel is: hoe sneller iemand behandeld wordt en hoe jonger je bent, hoe meer kans dat je er goed vanaf komt. Vandaar de noodzaak van een vroege diagnose. VERMIJD BESMETTING, DEEL NOOIT: scheergerief, nagelknippers, tandenborstels, spuiten (of ander materiaal voor intraveneus druggebruik zoals water, watjes en lepeltjes), snuifbuisjes, acupunctuurnaalden, tattoomateriaal (naalden, inktrecipiênten, inkt), piercingmateriaal en -juwelen, werp gebruikt maandverband of tampons goed ingepakt weg, ontsmet wondjes onmiddellijk en gebruik een condoom tijdens de menstruatie of bij seks waarbij bloed-bloedcontact niet uitgesloten is (bijvoorbeeld bij wondjes veroorzaakt door herpes ofzo). En, hoe romantisch het idee ook is : wordt nooit bloedbroeders met iemand!Hier is de nederlandstalige site van de vlaamse patiëntenvereniging waar je alle uitgebreide info vindt die je over HCV moet weten: www.hepatitisc.be