LaagLicht

Van bloed en Nedericana: Muziek maken zit de Zwijndrechtse broers Bob en Joost Hartog (als volle neven van de Engelse topgitarist en bandleider Brinsley Schwarz) in het bloed. Zij componeren al een aantal jaar met zijn tweeën Nederlandstalige liedjes en wisten een paar prima muzikanten om zich heen te verzamelen. Net als veel andere nieuwe Nederlandstalige acts heeft LaagLicht goed geluisterd naar groten in het genre als Acda en de Munnik en Boudewijn de Groot. Anders dan de meeste anderen haalt LaagLicht zijn muzikale inspiratie echter vaak ook van verder weg. Uit Amerika vooral: folk, alt.country en Latijns-Amerikaanse muziek. Niet voor niets valt regelmatig de titel Nedericana, die op zich de lading niet geheel dekt, maar toch een aardige indicatie is van de stijl waarbinnen de band zich beweegt. LaagLicht wisselt op het podium steeds van klank en gedaante: van akoestisch combo naar elektrisch versterkte band, en weer terug. Naast de heldere herkenbare zang van Bob, vaak aangevuld met een tweede stem van Joost, zet sologitarist Peter Noodelijk daarin de toon. De ritmesectie bestaat op dit moment uit Tjeerd Arts. (waar bassist Gaston Gelissen een nieuw avontuur heeft gevonden bij The Surfaders.)Over eenzaamheid, dromen en momenten van geluk: LaagLicht zegt meer met zijn poëtisch getinte liedjes. Tekstschrijver Joost vangt in zijn woorden graag de gemoedstoestand van mensen. Hun verdriet en eenzaamheid, hun dagdromen en momenten van geluk.I edited my profile with Thomas' Myspace Editor V4.4