ArtByKaha

I'd like to meet:

Katarzyna Kwiatkowska comes from the region of Świętokrzyskie Mountains in Lesser Poland. Since her early childhood she had a passion for art and creating. Moving to USA right after her graduation had a huge impact on her establishing as an artist. She has spent almost 5 years on emigration and that was the time when her world outlook has formed and artwork really flourished. Her paintings, which were exhibited in several group and individual shows in galleries and art cafes, come from the series entitled “ISOLATION”. Most of her “ISOLATION” can be found in private art collections throughout the US, Australia, Great Britain and Poland. Currently the artist works on the series called “CRACK”.

Her artworks touch social issues that are tightly connected with so-called “modern culture”, which was evoked by mass consumption and aggressive capitalism. She is trying to express an isolation and paradoxical loneliness of an individual in metropolitan human clusters, where the “problem of modernity” is the most visible.

"In a present-day world one can observe a phenomenon of social relationships cracking and a growing loneliness of an individual. In my opinion these are the side effects of a capitalism that continuously makes us compete in all of life zones and concentrate on our own ego. At the same time we have unconsciously become egocentric machines and consumption victims, drivable by omnipresent media that are bombarding us with random and incoherent vision of the world. Most of the time our “desires” are pumped up by advertising industry attacks and we obliviously agree for “the progress philosophy” to overtake our lives. Long working hours and losing ourselves in satisfying our added needs make the interpersonal relations vanish. We can notice how the feeling of alienation is gradually increasing among modern society members. Suddenly these huge cites, despite their overpopulation, become empty, because our friends, colleagues and neighbors are getting lost in this consumer everyday life. The architecture has an enormous meaning for me because buildings usually mirror the society condition. For me an urban jungle of skyscrapers, blocks and shabby tenement houses is an allegory of modern isolation. This jungle is a place where we are so close to each other but at the same time so far away. This jungle is a place of seclusion.”

:::::Kaha:::::

Katarzyna Kwiatkowska pochodzi z rejonu Gór Świętokrzyskich. Od najmłodszych lat wykazywała żywe zainteresowanie tworzeniem oraz sztuką. Po ukończeniu studiów magisterskich wyemigrowała na okres 5 lat do Stanów Zjednoczonych, co miało ogromny wpływ na jej twórczość. Za oceanem brała udział w wystawach zbiorowych oraz indywidualnych, organizowanych w galeriach i kawiarniach artystycznych. Eksponowane obrazy pochodziły z serii zatytułowanej „ISOLATION” („Izolacja”). Jej prace znajdują się w wielu prywatnych kolekcjach w USA, Australii, Wielkiej Brytanii oraz Polsce. Obecnie artystka pracuje nad kolejną serią pod nazwą „CRACK” („Rysa”).

Jej twórczość dotyka problematyki związanej z przemianami społecznymi, których pojawienie się ma ścisły związek z tzw. „kulturą nowoczesną”, wywołaną przez masowy konsumpcjonizm i agresywny kapitalizm. W swoich pracach stara się ukazać izolację oraz paradoksalną samotność jednostki w wielkomiejskich skupiskach ludzkich, gdzie „problem nowoczesności” jest najbardziej widoczny.

„We współczesnym świecie na coraz większą skalę występuje zjawisko załamywania się więzi społecznych oraz narasta poczucie zagubienia jednostki. Według mnie jest to skutkiem ubocznym kapitalizmu, który wywiera na nas presję rywalizacji w każdej sferze życia oraz zmusza do nieustannego skupiania się na sobie. Nieświadomie stajemy się egocentrycznymi maszynami, a zarazem ofiarami konsumpcjonizmu, sterowalnymi przez wszechobecne media, które bombardują nas niezwykle wyrywkowym i niespójnym obrazem świata. Nasze „pragnienia” podsycane są przez nieustanne ataki reklam, a my sami nieświadomie zgadzamy się na to, aby tzw. „filozofia progresu” zdominowała nasze życie. Długie godziny pracy oraz zatracanie się w zaspokajaniu własnych, nadprogramowych potrzeb powodują powolne zanikanie stosunków międzyludzkich i stopniowy wzrost uczucia odosobnienia. Nagle wielkie miasta, mimo przeludnienia, stają się dla nas puste, gdyż nasi przyjaciele, znajomi i sąsiedzi zagubili się gdzieś w zgiełku kapitalistyczno-konsumpcyjnej codzienności. Dla mnie ogromne znaczenie ma architektura miejsca, w którym się znajduję, gdyż budynki i budowle często odzwierciedlają sytuację społeczną danego miejsca. Wielkomiejska dżungla drapaczy chmur, blokowisk oraz odrapanych kamienic jest dla mnie alegorią nowoczesnej izolacji. Jest miejscem, gdzie wszyscy są blisko siebie, a jednak bardzo daleko. Jest miejscem odosobnienia.”

:::::Kaha:::::