univoice

I made my TFS layout using Pimp-My-Profile.com

Η ιστορία της univoice
H σχέση μου με τη μουσική ξεκίνησε όταν ήμουν επτά ετών μέσα από το πρόγραμμα Μουσικοκινητικής Αγωγής του Carl Orff. Αργότερα, η επίμονη αρνησή μου να μάθω να διαβάζω νότες με απέτρεψε από το να μάθω μουσική με τον ακαδημαϊκό τρόπο. Παρόλα αυτά, έπαιζα με τις ώρες μελόντικα και φλογέρα, και πολυ αργότερα ταραμπούκα, πάντα αυτοσχεδιαστικά.
Το 1992, το πρώτο μου κομμάτι αποτελείται από αποσπάσματα των Slowdive και της Γιαπωνέζας Marnie σε συνδυασμό με απαγγελία ποιήματος του Paul Eluard, επεξεργασμένα ξεχωριστά με διάφορα layers από delay και invert στην απαγγελία και μιξαρισμένα στο τέλος όλα μαζί στο απλό πρόγραμμα audio recorder. Η εμπειρία ήταν συναρπαστική, καθώς τα μέσα ήταν υποτυπώδη και ο πειραματισμός καρποφόρος! Ελλείψει μικροφώνου, χρησιμοποιούσα ακουστικά στη θέση input, και ελλείψει cd συνέδεα το dual πικάπ με το pc.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Γιάννη Πρωτονοτάριο που μου έκανε τότε δώρο την πρώτη μου κάρτα ήχου.
Αργότερα, το 2000, με ένα demo του Rebirth, έγραψα μια κασσέτα που χαρακτηρίστηκε από γνωστό αθηναίο dj ως «νεοϋορκέζικο progressive house» χωρίς να του αποκαλύψω ότι εγώ την είχα γράψει.
H ιστορία του πειραματισμού μου με τη μουσική ως “univoice” συνεχίζεται από το 2006 που άρχισα να ασχολούμαι με τη φωνή χρησιμοποιώντας τη ως μουσικό όργανο. Ηχογράφησα τη φωνή μου σε αυτοσχέδιες φωνητικές λούπες που έχουν στοιχεία και τις ρίζες τους στο Σαμανισμό, στο Μουσουλμανισμό, και στην Ινδιάνικη μουσική παράδοση. Το πρωτότυπο κομμάτι γινόταν μείξη με τον εαυτό του ή με άλλες δικές μου φωνητικές λούπες σε διαφορετικές διαφορές φάσης.
Εκείνη τη χρονιά, (ενώ σπούδαζα Ζωγραφική στο 4ο έτος της Σχολής Καλών Τεχνών) άρχισα να συνθέτω ambient μουσικά κομμάτια με γενικό θέμα τη ροή και την ενέργεια ως ήχος, στο πρόγραμμα garageband, χωρίς χρήση εφέ ή samples. Από τότε ο πειραματισμός συνεχίζεται και περιλαμβάνει εκτός από αυθεντικές συνθέσεις, επεξεργασία διαφόρων loops που περιέχει το ίδιο το πρόγραμμα.
Η πρώτη δημόσια παρουσίαση του track “onom” πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο 2007 στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της πτυχιακής μου εργασίας με τίτλο «Μηχανική Ρευστών». Το κομμάτι ακουγόταν σε loop mode από μικρά ηχεία κρυμμένα πίσω από τον πίνακα ζωγραφικής μου Man Bites Snake μέσα στην 200τμ αίθουσα που φιλοξενούσε για λίγες ώρες τα 22 έργα μου.
Ένας άλλος σημαντικός λόγος που με ώθησε στον πειραματισμό με τη μουσική τα τελευταία χρόνια, είναι η ανάγκη για μουσική επένδυση των Video Art έργων μου.
Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξα και συνεχίζω μέσα από αυτό να δημιουργώ, είναι το ότι:
Η Τέχνη ειναι ένα ενιαίο πεδίο, παιδί της Φύσης, που το χαρακτηρίζει η όσμωση, και οι αρχές της σύνθεσης και του σχεδίου είναι κοινές σε όλες τις μορφές της.
Έρη Σκυργιάννη